بر اساس اخبار رسمی پاپ فرانسیس مانند اسلاف خود، هیچ حقوق رسمی دریافت نمی‌کند. او نه فیش حقوقی دارد و نه درآمد ثابت ماهانه. اما این به معنای محدودیت در زندگی روزمره‌اش نیست.

پاپ فرانسیس هرچند هیچ حقوق رسمی دریافت نمی‌کند اما واتیکان تمام هزینه‌های زندگی او را، از مسکن و خوراک تا سفرهای داخلی و بین‌المللی، به طور کامل تأمین می‌کند.

گزارشی که یورونیوز در این بار ه منتشر کرده، نشان می‌دهد که پاپ فرانسیس هیچ نیازی به درخواست رسمی برای امکانات اولیه ندارد. از خودروی اختصاصی با راننده تا هزینه‌های درمانی کامل، همه چیز بدون هیچ مکثی برای او فراهم می‌شود. حتی آخرین بستری او در بیمارستان جمِلی رم نیز بدون هیچ هزینه‌ای انجام شد. هزینه ای هم باشد، واتیکان پرداخت خواهد کرد. این روال معمولا برای چنین چهره هایی در سراسر دنیا جریان دارد.

پاپی که سنت شکنی کرد

نکته جالب توجه اینجاست که اگرچه پاپ فعلی حقوقی دریافت نمی‌کند، اما پاپ‌های سابق شرایط متفاوتی داشته اند. در سال ۲۰۱۳، روزنامه ایتالیایی لا استامپا افشا کرد که بندیکت شانزدهم، پاپ پیشین، ماهانه ۲۵۰۰ یورو مستمری دریافت می‌کرد، در حالی که سایر هزینه‌هایش همچنان بر عهده واتیکان بود.

بندیکت شانزدهم، که در سال ۲۰۱۳ به دلیل کهولت سن از مقام خود کناره‌گیری کرد، اولین پاپ در قرن‌های اخیر بود که چنین تصمیمی گرفت.

حالا، پاپ فرانسیس نیز در آستانه ۸۷ سالگی، سبک زندگی ساده‌ای دارد، اما هرگز نگران تأمین هزینه‌هایش نیست.

سلامتی پاپ

در واقع موضوع سلامت پاپ فرانسیس از ۱۴ فوریه تاکنون به یکی از موضوعات اصلی بحث در محافل مذهبی جهان تبدیل شده است. او تاکنون با فراز و نشیب‌های بسیاری در وضعیت سلامتی‌اش مواجه بوده و دو بار دچار بحران شدید تنفسی شده است، تا جایی که مجبور به استفاده از دستگاه تهویه مکانیکی غیرتهاجمی شد.

تردیدها و گمانه‌زنی‌ها درباره ادامه فعالیت پاپ فرانسیس به ویژه از آنجایی بیشتر شده است که پاپ بندیکت شانزدهم در سال ۲۰۱۳ به دلیل وضعیت جسمانی خود از مقام پاپی کناره‌گیری کرد، رخدادی که در ۶۰۰ سال اخیر در کلیسای کاتولیک بی‌سابقه بوده است.

کناره‌گیری یا استعفا؟

معمولا در مورد پاپ از اصطلاح «کناره‌گیری» به جای «استعفا» استفاده می‌شود، زیرا برخلاف مقامات دیگر که استعفا می‌دهند، پاپ نیازی به تأیید هیچ مقام بالاتری برای کناره‌گیری از سمت خود ندارد.

مطابق ماده ۳۳۲ قانون کلیسای کاتولیک، کناره‌گیری از مقام پاپی باید «آزادانه و به‌طور رسمی اعلام شود» تا معتبر باشد.

مجمع انتخاب پاپ

در صورت کناره‌گیری یا درگذشت پاپ، کانکلاو یا مجمع انتخاب پاپ برگزار می‌شود که در واقع شامل گروهی از کاردینال‌های رأی‌دهنده برای انتخاب پاپ جدید است. این انتخابات در مکانی بسته و معمولاً در کلیسای سیستین در واتیکان برگزار می‌شود.

برای انتخاب پاپ جدید، کاندیدای موردنظر باید حداقل دو سوم آرای کاردینال‌ها را کسب کند. روند انتخاب مجمع می‌تواند زمان‌بر باشد؛ برای مثال، در سال ۲۰۰۵ دو روز و در سال ۱۹۲۲ پنج روز طول کشید.

آرای کاردینال‌ها پس از هر دور از رای‌گیری سوزانده می‌شود. ماده‌ای نیز به این اوراق زده می‌شود که رنگ دود خارج شده از دودکش را تعیین می‌کند. دود سیاه به معنای این است که رای‌گیری بدون نتیجه بوده است اما دود سفید به معنای انتخاب پاپ جدید است.

در گذشته، حاکمان برخی کشورها می‌توانستند برای انتخاب یک کاردینال خاص، وتو اعمال کنند، اما اکنون قوانین در این خصوص تغییر کرده است.

کاردینال‌های رأی‌دهنده

در فرآیند انتخاب پاپ جدید، تنها کاردینال‌های رأی‌دهنده مجاز به شرکت در مجمع هستند. طبق آخرین اطلاعات از واتیکان در اول مارس ۲۰۲۵، شورای کاردینال‌ها شامل ۲۵۲ کاردینال است که از این میان، ۱۳۷ نفر که زیر ۸۰ سال سن دارند، واجد شرایط رأی دادن در مجمع انتخاب هستند و ۱۱۵ نفر دیگر حق رأی ندارند.

بیشتر کاردینال‌های رأی‌دهنده، یعنی ۵۴ نفرشان اهل اروپا هستند. در میان ۱۳۷ عضو رأی‌دهنده مجمع کاردینال‌ها از جمله ۶ نفر فرانسوی و ۱۹ نفر ایتالیایی حضور دارند. همچنین ۲۴ کاردینال از کشورهای اقیانوسیه، ۲۴ نفر از آسیا و ۲۴ نفر از آمریکای لاتین در این کالج حضور دارند.