
دکتر نازنین روا روانشناس و استاد دانشگاه آزاد در یادداشتی نوشت: تنهایی دردنیا دارد بیداد میکند، بین ۳۰ تا ۶۰ درصد مردم احساس تنهایی میکنند و خیلیها در طول روز حتی یک برخورد حضوری درست و حسابی و گرم و صمیمی هم ندارند این وسط آن چیزی که بیشتر از همه شوکه کننده است این است که جوان ترها بیشتر از افراد مسن احساس تنهایی میکنند و از آن سختتر تنهایی دررابطه است که از تنهایی بدون رابطه هم سخت تراست
تنهایی برای آدم بد است. تنهایی همان قدر عمر آدمو کم میکند که روزی ۱۵ نخ سیگار کشیدن کم میکند ارتباطات مجازی و آنلاین جایگزین خوبی برای آن ارتباطات عاطفی و روانی که از بودن کنار آدمها می گیریم نیستند. شبکههای اجتماعی و بازیهای ویدیویی یک جورایی مثل نوشابهای رژیمی برای روح و روانمان است.
یک طعم اجتماعی بودن دارند ولی هیچی به ما نمیرسانند و این؛ هیچی" دقیقا مشکل است، چون عملاً داریم گرسنگی عاطفی میکشیم. وباعث میشود آدماهای تنها بیشتر دچار بیماریهای قلبی شوند، فشار خون شان بالاتر و سیستم ایمنی انها ضعیفتر شود.
تعداد آدمهای دور و اطرافمان مهم نیستند! احساس تعلق داشتن مهم است.
چون بیشتر وقتها فکر میکنیم دلیل تنهاییمان این است که باید با افراد بیشتری صحبت کنیم در حالی که مشکل اصلی ما نداشتن حس تعلق به یک گروه است.
افراد یک فعالیت گروهی پیدا کنند!
هرچه گروه فعالتر باشد تاثیرآن بیشتر است مثلا شنا یا کلاسهای عمومی دارای یک فعالیت و رسالت مشترک بیشتر از کلاسهایی که فقط نشستن وحرف زدن است توانسته است از احساس تنهایی آدمها کم کند.
مهارتهای اجتماعی را تقویت کنیم!
چون در جمع بودن کافی نیست و بایدیاد بگیریم که چگونه ارتباط بگیریم. اگر نمیتوانیم راحت با بقیه ارتباط برقرار کنیم، مکالمه کنیم یا دربارهی خودمان چیزهایی بگوییم حتی اگر آدمهای زیادی اطرافمان باشند باز هم ممکن است حس تنهایی کنیم پس بهتر است ببینیم علت از کجاست و آن را تقویت کتیم.
به جای گرفتن، به فکر بخشیدن باش!
خیلی از ما توی رابطههای اجتماعی مان دنبال این هستیم که ببینیم چه چیز گیرمان میآید ولی این طرز فکر نتیجه معکوس دارد. وقتی فقط به فکر خودت باشی، ناخودآگاه در حرفها و رفتارمان مشخص میشود و بقیه حسش میکنند. آدمها دوست دارند کنار کسانی باشند که باعث شوند حال خوبی داشته باشند و جالب اینجا است که وقت بیشتری به بقیه میدهیم خودمان حس بهتری پیدا میکنیم.
به دنبال جنبههای مثبت تنهایی باش!
تحقیقات نشان داده که جوانترها بیشتر از افراد مسن احساس تنهایی میکنند. چون نصف افراد مسن بیان کردند که تنهایی میتواند مثبت باشد! فرصتی برای رشد شخصی، از بودن در خلوت خودشان لذت میبردند و میدانستند که این احساس گذرااست. پس تنهایی فقط به تعداد آدمهایی که اطرافمان هستند ربط ندارد، به طرز فکرمان دربارهی آدمها هم بستگی دارد.
احساس تنهایی با خلوت داشتن فرق می کند!
بخش زیادی از حس تنهایی ما، از طرز نگاهمان به آن تنهایی میآید. تنهایی میتواند آموزنده باشد. میتواند حس آزادی بدهد! چون هیچکس وجود ندارد که مجبور باشیم برایش فیلم بازی کنیم شاید به جای اینکه به دنبال از بین بردنتنهایی باشیم باید یاد بگیریم چطور آن را بپذیریم و از آن یاد بگیریم. چون وقتی با خودتان احساس ارتباط داشته باشید، راحتتر میتوانید با بقیه هم ارتباط برقرار کنید.
چطور کمتر"احساس تنهایی"کنیم؟
نظر شما