زنی تبعه افغانستان، سال‌هاست در تهران زندگی می‌کند و به صورت مخفیانه، خریدار اصلی گوشی‌های دزدی از سطح شهر است.

این زن پس از جمع‌آوری گوشی‌ها از سارقان، منتظر بازگشت همسرش از افغانستان می‌ماند. مرد، در فواصل زمانی مشخص وارد ایران می‌شد، گوشی‌ها را در بسته‌بندی‌هایی خاص جاسازی می‌کرد و سپس آنها را به آن‌ سوی مرز منتقل می‌کرد.

همچنین اطلاعات موجود نشان می‌دهد که در خیابان‌های پایتخت، سارقان اغلب به دنبال گوشی‌های گران‌قیمت شهروندان هستند پس از سرقت، این گوشی‌ها به سرعت از طریق واسطه‌ها جمع‌آوری شده و به دست دلال‌هایی می‌رسد که آنها را به مقصد افغانستان صادر می‌کنند.

یکی از دلایلی که مطرح می‌شود، نبود سامانه رجیستری در افغانستان است. بدین معنا که برخلاف ایران که گوشی باید ثبت و رجیستر شود، در افغانستان چنین سیستمی وجود ندارد بنابراین، گوشی دزدی به‌راحتی قابل استفاده است.