علیرضا بیرانوند یکی از پرحاشیه‌ترین فصل‌های زندگی‌اش را دنبال می‌کند. جدایی از پرسپولیس و انتقال به تراکتور و ماجرا‌های فسخ قراردادش در کنار مصاحبه‌های جنجالی علیه مدیریت باشگاه پرسپولیس از یک سو برای او حواشی زیادی به همراه آورده. از سوی دیگر جنگیدن در جبهه «بهترین نسل فوتبالی ایران» هم حمله‌های زیادی را متوجه او هم‌تیمی‌هایش کرده است.

بیرانوند در این فصل در مقاطعی به نفر اول اخبار ورزشی ایران تبدیل شد و مصاحبه‌های جنجالی زیادی انجام داد یا گروه‌های زیادی علیه او حرف زدند. این البته یک استراتژی شناخته شده در ورزش است که اگرچه از سوی بسیاری پذیرفته نیست، اما در دنیای ورزش بسیار دیده شده است.

بسیاری از منتقدان علیرضا بیرانوند معتقدند اگر او به جای این جنجال‌ها تمرکزش را روی ورزش حرفه‌ای می‌گذاشت عملکرد بهتری داشت و بسیاری دیگر از افت فنی او سخن گفته‌اند. برخی هم معتقدند این جنجال‌های برای فراموشی افت فنی این بازیکن است. با این حال به نظر می‌رسد علیرضا بیرانوند آگاهانه برخی از جنجال‌ها را در فصل اخیر دامن زده و از محل این جنجال افرینی‌ها هم بهره‌هایی برده است.

اما چه این شیوه را قبول داشته باشیم و چه نه می‌توان آن را راه و رسمی رایج در ورزش ایران و حتی دنیا دانست. اما موضوع از جایی وارد جریان بی‌اخلاقی شد که توهین به علیرضا بیرانوند به یک امر روتین در ورزشگاه‌ها تبدیل شد.

جرقه‌ی اولیه‌ی این مورد در بازی برگشت پرسپولیس و تراکتور در تهران زده شد که سکو‌های بسیاری با جمعیت زیاد شروع به فحاشی به خانواده علیرضا بیرانوند کردند. با تقریب خوبی می‌توان گفت فیلمی مشابه این مورد در فضای اینترنتی موجود نیست که تعداد زیادی تماشاگر با صدای بلند و کیفیت بالا به خانواده یک بازیکن از چند متری فحاشی کنند و با افتخار آن را فضای مجازی منتشر کنند.

باشگاه پرسپولیس هم البته این این ویدئو و اتفاقات ورزشگاه هیچ واکنش درخوری نشان نداد. انتظار این بود که به دلیل حرکت غیراخلاقی گسترده و اثرات اخلاقی آن بر جامعه و فرهنگ هواداری باشگاهی، چون پرسپولیس که هواداران زیادی هم دارد در راستای مسئولیت اجتماعی و فرهنگی‌اش در این زمینه موضع‌گیری می‌کرد یا حتی یک گام جلوتر با اقدامات فرهنگی کمک می‌کرد تا فضای ورزشگاهی در ایران سالم‌تر شود.
اما این پایان ماجرای بیرانوند نبود. در ابتدای سال ۱۴۰۴ و در جریان بازی ایران و ازبکستان هم بار دیگر همان شعار‌هایی که در ورزشگاه آزادی علیه بیرانوند و خانواده‌اش داده می‌شد به گوش می‌رسید. برخی این فحاشی‌ها را به عملکرد ضعیف بیرانوند در این بازی و دو گل بدی که دریافت کرد نسبت می‌دهند. اما ویدئو‌هایی که هواداران در فضای مجازی منتشر کرده‌اند نشان می‌دهد که از همان ابتدای بازی و زمان عکس تیمی گرفتن فحش‌ها نثار بیرانوند و خانواده‌اش شده بود.

روز گذشته هم در جریان بازی تراکتور و آلومینیوم اراک بار دیگر به بیرانوند توهین شد که کانون هواداران باشگاه اراکی با اعلام برائت از این فحاشی‌ها آن را به هواداران تیمی خاص نسبت داد.

به نظر می‌رسد اتفاقی که در حال رخ دادن است این است که فحاشی‌های رکیک و غیراخلاقی به بیرانوند و خانوده‌اش در ورزشگاه‌های ایران در حال تبدیل شدن به امری نرمال است و این همان خط باریک قرمز اخلاقی است که بسیاری از بزرگان و تاثیرگذاران ورزش ایران دست به دست هم داده‌اند تا شکسته شود و اخلاق زیر پا گذاشته شود.