عضو مجمع روحانیون مبارز که خود زاده و بالیدۀ شهر مشهد و خواهر زاده شهید هاشمی‌نژاد و فرزند یک روحانی است نوشته است: گیرم دانش و آزادی اَخ! با توحید چه مشکلی داشتید؟ یک خیابان دیگر را به نام "شهید رییسی" می‌گذاشتید. (پایان نقل قول)

تغییر نام مکرر معابر در ایران در کمتر کشوری رواج دارد و نهایت این است که اسامی شخصیت‌های ملی و مورد قبول اکثریت را بر مکان‌هایی عمومی چون فرودگاه ها می‌گذارند تا تکرار نام آنها باعث شود در یادها بماند ولی در ایران به دفعات نام یک خیابان را حسب گرایش سیاسی حاکم تغییر می‌دهند.

دربارۀ نوشته آقای ابطحی می‌توان حدس زد به این خاطر سراغ سه نام آزادی و دانش و توحید رفته‌اند که اسامی دیگر به نام شهیدان بوده همان‌گونه که در تهران هم بزرگراه‌های رسالت و نیایش به رغم مفاهیم معنوی و دینی چون به نام شهیدان نبودند به سردار سلیمانی و هاشمی رفسنجانی تغییر یافت.

استفاده مردم از نقشه خوان‌ها و نرم افزارهای نشانی و مهاجرت به شهرها باعث شده نام‌های تازه به اجبار مورد استفاده قرار گیرد در حالی که در گذشته اهالی سعی می‌کردند همان اسم قدیمی را به کار ببرند ولی حالا با استفاده از آن نرم افزارها و تغییر نسل تغییر دهندگان امید دارند نام تازه را می توانند جا بیندازند.

این اشاره هم مناسبت دارد که به همت محمد جواد حق‌شناس در شورای پیشین شهر تهران با گرایش اصلاحی - اعتدالی امکان نام‌گذاری شخصیت‌های برجسته فرهنگی - ادبی و ورزشی فراهم آمد و حال در تهران شاهد خیابان‌هایی با این اسامی هستیم: بهمن‌بیگی ( بنیان‌گذار آموزش عشایر)، عباس یمینی شریف (شاعر کودکان)، دکتر محقق (‌استاد ادبیات)، دکتر حق‌شناس (زبان‌شناس)، مسعود مهرابی ( روزنامه‌نگار سینمایی )، دکتر اسلامی ندوشن و دکتر شیرین بیانی (زوج ادبی)، عباس کیارستمی ( کارگردان سینما) و ناصر حجازی ( ستاره و مربی فوتبال). همچنین دکتر صدیقی جامعه‌شناس و از این حیث تفاوت عمیق نگاه کاملا مشهود است.