علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی که سال پر فشاری را با کشتی ایران پشت سر گذاشت در ابتدای صحبت های آرزوی سلامتی برای مردم ایران می کند و می گوید:«امیدوارم مردم کشورم ایران در همه زمینه ها همیشه سربلند و سلامت باشند و در پناه آقا امام رضا(ع) در سال پیش رو به هر آن چیزی که می خواهند برسند.»

دبیر خاطره ای از نوروز تعریف می کند و ادامه می دهد:«فکر می کنم سال ۶۶ – یا ۶۷ بود.خدا رفتگان شما را هم بیامرزد.جنگ بود خیلی از خانواده رفته بودند شهرستان و من پدرم تهران بودیم.رفتیم خانه عموی خدا بیامرزم.تهرانپارس،فلکه چهارم.خدا بیامرز یک ۱۰۰ تومانی به من عیدی داد.من هم خوشحال و خندان.آن زمان ما روزی یک یا دو تومان پول توی جیبی می گرفتیم.»

رییس فدراسیون کشتی ادامه داد:«ما اصالتا ترک هستیم.بابام به ترکی به عمویم گفت که زیاد دادی! من این را شنیدم.عمویم گفت علیرضااین ۱۰۰ تومانی کهنه است و ای ۵۰ تومان نو را بگیر که بهتر است.سی و چند سال از آن روز می گذرد و داغ آن ۱۰۰ تومانی بر دلم مانده است.»

از دبیر خواستیم تا خاطره دیگری تعریف کند که او گفت:«بیشتر عیدها ما در اردو بودیم و دور از خانواده.نوروز هنوز اولین خاطره‌ای که در ذهنم می‌سازد، خاطره آن ده - دوازده سالی است که مجبور بودیم دور از خانواده و در اردو سال را تحویل کنیم.از اولین روز فروردین توی یک رژیم سخت، تمرین کنیم و تمرین کنیم و تمرین کنیم. داستانی که در دوره نوجوانی، جوانی، رده سنی امید و بزرگسالی ادامه داشت.»