در ادامه متن گفت‌وگوی یادشده را که روز سه‌شنبه ۲۹ اسفند ۴۰ در کیهان منتشر شد می‌خوانیم:

یکی از منتقدین سینمایی گفته است که در فیلم «آیا برامس را دوست می‌دارید» وقتی که شما در نقش «پائولا» خانم چهل‌ساله‌ای ظاهر شده‌اید و می‌گویید «زن پیری هستم» هیچ‌گونه اعتماد و ایمان به این گفته در بیان‌تان حس نمی‌شود. آیا دلیلش این است که مسئله «سن» برای‌تان موضوع کاملا بی‌تفاوتی است؟

کاملا درست است. من با آن‌که یقین دارم دیگر زن جوانی نیستم ولی هرگز خود را پیر و سالخورده نمی‌دانم.

چند سال دارید؟

روزی «کاری گرانت» هنرپیشه سینما به من نصیحت کرد برای آن‌که همیشه در زندگی موفق باشم هرگز سن حقیقی‌ام را به کسی نگویم ولی با وجود این، همه می‌دانند که من یک دختر بیست‌وسه ساله دارم.

راز شادابی شما چیست؟

علاقه شدید به لذات و خوشی‌های زندگی و عشق به ادامه زندگی پر از خوشبختی.

شما همیشه در زندگی‌تان خوشبخت بوده‌اید؟

من پیوسته در زندگی موفق بوده‌ام. در هفده‌سالگی یعنی از همان زمان که وارد مدرسه هنر‌های دراماتیک شدم به من نقش‌های مهمی برای بازی دادند. ابتدا هیچ چیز برایم به اندازه ایفای نقش در فیلم‌ها دشوار نبود ولی با کارگردان‌های زبردستی که کار می‌کردم هرگز برای به دست آوردن عنوان کنونی‌ام مبارزه نکردم. هیچ‌گاه در زندگی گرسنه نبودم و برای رسیدن به هدف و مقصودم متوسل به تحریک و اغتشاش نشدم. گویا همه چیز از آسمان برایم می‌رسید. بار‌ها شنیده‌ام که حتی مردان بزرگ نیز در مقابل شکست‌ها و ناکامی‌های زندگی تسلیم شدند ولی من در تمام این موارد به خود می‌گفتم: «اگر تو در زندگی به موانع برخورد نکنی هرگز ستاره بزرگی نخواهی شد.»

صحیح است که اولین بار شما تیپ دختر احساساتی، متواضع و با اعتماد را در عالم سینما خلق کرده‌اید؟

در ابتدای کارم در سینمای آمریکا هرگز آرایش نمی‌کردم و بر مد‌های خارج از قاعده و اندازه دلبستگی نداشم. از جواهر به‌ندرت استفاده می‌کردم و این موضوع برای کسانی که تا آن زمان در هالیوود پیوسته به تجملات و زرق و برق عادت کرده بودند عجیب بود و درحقیقت ضربه‌ای به آنها وارد ساختم. من خود را کاملا ساده می‌آراستم و سعی داشتم دختری پاک و متواضع باشم. هرگز به داشتن اتومبیل‌های گران‌قیمت و خانه‌های بزرگ علاقه و نیازی حس نکردم و به همان اتومبیل کوچک و آپارتمان معمولی‌ام قانع بودم. هرگز نام حقیقی‌ام را در عالم سینما تغییر نداده‌ام و به همین دلیل است که منتقدین سینمایی معتقدند که زندگی واقعی‌ام برای به روی صحنه آوردن «سوژه» کاملا جالب و تازه است.

آیا حقیقت دارد که شما پیوسته سعی کرده‌اید شخصیت اصلی‌تان را از نقش‌هایی که در سیما ایفا می‌کنید دور نگه دارید؟

من سعی فراوان کرده‌ام در نقش‌هایی ظاهر شوم که کاملا با شخصیت اصلی‌ام متفاوت باشد. در مدرسه هنر‌های دراماتیک سوئد به شما می‌آموزند که هیچ‌گاه خودتان نباشید و در موقع ایفای نقش، شخصیت اصلی‌تان را فراموش کنید. یک روز در نقش زن ۸۵ ساله‌ای ظاهر می‌شوید، روز دیگر دختر بی‌گناه ۱۵ ساله‌ای هستید و در پیس دیگری در رل زن خانه‌دار و معمولی ظاهر می‌شوید ولی در آمریکا پیوسته سعی دارند که هنرپیشگان سینما همیشه در یک نقش ظاهر شوند. اگر به خاطر بیاورید «گاری کوپر» همیشه «گاری کوپر» بود.

همه شما را به عنوان «ژاندارک» معروف می‌شناسند. آیا باز هم میل دارید در این نقش ظاهر شوید؟

نه، هرگز، زیرا حاضر نیستم در این سن در نقش یک دختر هجده‌ساله بازی کنم.

شما همیشه زن عاشقی بوده‌اید. اگر روزی در زندگی واقعا دل‌باخته کسی نباشید زندگی برای‌تن مفهوم واقعی خود را از دست می‌دهد؟

نه، زیرا در این صورت تمام فکرم را وقف کارم می‌کنم.

با آن‌که می‌گویید زن خوشبختی هستید ولی به نظر می‌آید کاملا حقیقت ندارد.

(می‌خندد) شما خبرنگاران نمی‌خواهید که من خوشبخت باشم. اگر حقیقت را بخواهید من خود را گاه به خوشبختی‌هایی که در زندگی نصیبم شده قانع نمی‌کنم، زیرا اغلب فکر کرده‌ام که همیشه باید میل به داشتن چیز‌های تازه در نهاد انسان موجود باشد تا بتواند همیشه در فعالیت و کوشش باشد. به‌ندرت اشخاصی دیده می‌شوند که به آن‌چه دارند راضی هستند ولی با وجود این من همیشه در زندگی «شانس» داشته‌ام.

زن کدبانویی هستید؟

من کار‌های خانه را دوست دارم ولی اعتراف می‌کنم که از آشپزی چندان اطلاع ندارم ولی خرید را خیلی دوست دارم.

به عقیده شما جوانی و شادابی به چه چیز بستگی دارد؟

جوان ماندن به سن و سال ارتباط ندارد، من جوان‌های بیست‌وپنج‌ساله‌ای را می‌شناسم که خود را کاملا پیر می‌دانند در حالی که اشخاص هفتادساله‌ای را دیده‌ام که هنوز جوان و عاشق هستند. جوانی به قلب و روح ارتباط دارد نه به جسم و اندام شخص، و به این دلیل است که من خود را هنوز جوان می‌دانم و به علاوه زندگی بدون اضطراب، و همت و بخشندگی داشتن و اعتماد به مردم نیز راز دیگر جوان ماندن است. اگر پیوسته عقاید مردم را آسان بپذیرید هرگز دچار ناراحتی نخواهید شد.

آیا با طنازی و عشوه‌گری برای احراز موفقیت موافقید؟

من اشخاص برازنده، شیک‌پوش و مرتب را دوست دارم ولی از عشوه‌گری و طنازی متنفرم.

خودتان هم معتقدید که راه رفتن شما کمی خوب نیست؟

کاملا، من خودم هم می‌دانم که بد راه می‌روم و همیشه لنگ‌هایم را به عقب می‌اندازم ولی چندان به این مسئله اهمیت نمی‌دهم.

درست است که موهای‌تان را اغلب خودتان آرایش می‌کنید و از نشستن در زیر سشوار بیزارید؟

بله، زیرا من هرگز به عمرم زیاد در یک جا ننشسته‌ام. من همیشه در جنب و جوش بودم و به همین دلیل است که پس از چهل سال چهره‌ای کاملا شاداب دارم.

پیام شما برای خانم‌های چهل‌ساله‌ای که خیال می‌کنند همه چیز در زندگی‌شان تمام شده است، چیست؟

به عقیده من زن‌ها هیچ‌گاه نباید خود را دستخوش این فکر کنند که، چون به چهل یا پنجاه سالگی رسیده‌اند تمام لذات زندگی برای‌شان تمام شده است. حتی تا هفتادسالگی نیز این مسئله صادق است. بهتر است که شخص مراحل مختلف زندگی را با واقع‌بینی بگذراند، زیرا اگر قرار باشد که آدمی همیشه جوان بماند وحشتناک خواهد بود. برای من پنجاه‌سالگی دوران اسرارآمیزی است.

اینگرید برگمن: از عشوه‌گری و طنازی متنفرم/ هیچ‌گاه در زندگی گرسنه نبوده‌ام