افراد دارای معلولیت در نامه‌ای به رئیس‌جمهور خواستار اجرای تعهدات مانیفست انتخاباتی شدند.

در بخش‌هایی از این نامه آمده: «ما این نامه را با استناد به مانیفست انتخاباتی جنابعالی که در آن به صراحت از عدالت، برابری فرصت‌ها و اجرای قوانین مرتبط با حقوق معلولان سخن گفتید، خطاب به شما نگاشته‌ایم.

شما در مانیفست خود اعلام کردید که «افراد دارای معلولیت بخش ارزشمندی از جامعه هستند» و «کم‌توجهی به آنان منجر به تضییع حقوقشان شده است.» همچنین متعهد شدید که «با نگاهی برابر و بدون تبعیض» نیازهای این قشر را مورد توجه قرار دهید و با «تقویت و اجرای قوانین حمایت از حقوق معلولان»، موانع پیش روی آنان را بردارید. اکنون که در مسند قدرت هستید، زمان عمل به این وعده‌هاست.

جنابعالی در مانیفست خود تأکید کردید که «عدالت، اصل بنیادین یک جامعه برای پیشرفت و پویایی است» و «بدون در نظر گرفتن نیازهای همه اقشار، توسعه پایدار ممکن نیست.» با این حال، آنچه ما امروز شاهدیم، فاصله‌ای عمیق میان این وعده‌ها و واقعیت زندگی افراد دارای معلولیت است. ما به‌طور مشخص خواستار اجرای فوری موارد زیر هستیم:

۱. تطابق آیین‌نامه کمک‌هزینه معیشتی سال آینده با ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق معلولان؛ شما در مانیفست خود به «اجرای قوانین مصوب» اشاره کردید؛ لذا اعلام می‌داریم هر آیین‌نامه‌ای که کمتر از حداقل دستمزد مصوب و مغایر با ماده ۲۷ باشد، از نظر ما فاقد اعتبار است و به رسمیت شناخته نخواهد شد.

۲. اجرای مصوبه کمک‌هزینه معیشتی و پرداخت مابه‌التفاوت آن؛ هر چند این مصوبه به دلیل مغایرت با روح ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق معلولان، مورد پذیرش نیست، با این حال حتی همین مصوبه نیز از ابتدای سال به‌صورت کامل اجرا نشده و با تعهد شما برای «افزایش دسترسی به خدمات عمومی» و «بهبود شاخص‌های رفاه» همخوانی ندارد.

۳. پرداخت مابه‌التفاوت ۶ ماهه حق پرستاری: تأخیرهای طولانی‌مدت در پرداخت این حق، برخلاف وعده شما برای «بهبود کیفیت زندگی» و «رفع تبعیض»، زندگی ما را به مخاطره انداخته است.

۴. بهره‌مندی تمام معلولان پشت نوبتی از خدمات و حمایت‌ها؛ تعداد زیادی از معلولان واجد شرایط، علی‌رغم نیاز اضطراری به خدمات و حمایت‌ها نظیر، کمک‌هزینه‌های معیشتی، حق پرستاری و تامین لوازم بهداشتی، سال‌ها پشت نوبت قرار دارند که می‌بایست از ابتدای سال آینده از این خدمات و حمایت‌ها بهره‌مند گردند.

در بخش دیگری از این نامه خطاب به رئیس‌جمهور آمده: «شما در مانیفست خود وعده دادید که «بستری مناسب برای رشد و شکوفایی استعدادهای افراد دارای معلولیت» فراهم کنید و «از انجمن‌های مدنی و ابتکارهای اجتماعی برای بهبود کیفیت زندگی ایشان» حمایت کنید. اما امروز، ما نه تنها شاهد تحقق این وعده‌ها نیستیم، بلکه با بی‌توجهی آشکار به حقوق اولیه خود مواجهیم. این نامه یک درخواست نیست، بلکه یک اولتیماتوم است؛ در صورتی که تا پایان سال جاری این مطالبات قانونی و حداقلی محقق نشود، از ابتدای سال آینده اعتراضات مدنی خود را با قدرتی مضاعف آغاز خواهیم کرد.

ما به وعده شما برای ساختن «جامعه‌ای فراگیر و بدون تبعیض» اعتماد کردیم و انتظار داریم که به تعهد خود برای «آینده‌ای روشن‌تر، برابرتر و فراگیرتر» پایبند باشید. اگر این وعده‌ها صرفاً شعارهایی برای جلب رأی بوده‌اند، ما دیگر سکوت نخواهیم کرد. پاسخ عملی و فوری شما به این مطالبات، معیار سنجش صداقت مانیفست‌تان خواهد بود.»