رسیدگی به این پرونده از سال ۱۳۹۶ و با گزارش تیراندازی مرگبار در یک قهوه‌خانه در شهر پیشوای استان تهران آغاز شد.

ماموران پس از حضور در محل متوجه شدند مردی به نام سامان با اسلحه وارد قهوه‌خانه شده و بعد از تیراندازی به یکی از مشتریان به نام امیر از محل فرار کرده بود. سامان هنگام خروج از قهوه‌خانه به سمت درآنجا هم تیراندازی کرده بود.

بررسی ماموران نشان داد، سامان و امیر از مدتی قبل با هم اختلاف و درگیری داشتند که این درگیری روز حادثه منجر به تیراندازی و قتل شده بود. تحقیقات برای دستگیری متهم فراری ادامه داشت تا این‌که او سه سال بعد با حضور در پلیس آگاهی تسلیم شد.

با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و در این مدت او دوبار در شعبه دهم پای میز محاکمه ایستاد. مادر مقتول در این دو جلسه برای سامان درخواست قصاص کرد. مرد جوان هم در دفاعیاتش مدعی شد؛ مقتول مزاحم خواهرم می‌شد و او را آزار داده بود.

من هم به این خاطر او را کشتم. قضات دادگاه هر دوبار سامان را به قصاص محکوم کردند که این رای در دیوان‌عالی کشور مهر تایید نخورد و با نقص تحقیقات به دادگاه ارسال شد. صبح دیروز سامان برای سومین بار در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد و از خود دفاع کرد.

در ابتدای این جلسه مادر مقتول گفت: این متهم بچه‌ام را کشته و باید قصاص شود. او عمدی به پسرم تیراندازی کرد. آن روز پسرم رفت تشییع‌جنازه بعد رفت قهوه‌خانه که آنجا کشته شد. اگر مطمئن بود که پسرم با خواهرش رابطه داشته، هر دو را می‌کشت یا قانونی پیگیری می‌کرد. من حرف‌هایی که درباره پسرم می‌زند را قبول ندارم و حاضر به گذشت نیستم.

سپس یکی از وکلای اولیای دم در جایگاه ایستاد و ادامه داد: در جلسه آخری که از شهود در دادسرا تحقیق شد، اولیای دم و وکلا حضور نداشتند.

۸۰ درصد اظهارات شهود بر مبنای شنیده‌هاست. یکی از آنها اعلام کرده امیر را با سر و صورت بسته دیده که مزاحم خواهر متهم شده است. چطور توانسته او را با سر و صورت بسته شناسایی کند؟ امیر در محل از حسن اخلاق برخوردار بوده است.

سپس نوبت به دفاع متهم رسید. رئیس دادگاه اتهام مباشرت در قتل را به او تفهیم کرد و خواست از خود دفاع کند که متهم با تکرار ادعاهای قبلی‌اش گفت: مقتول مزاحم ناموس من شده بود. خواهرم شوهر داشت. او جلوی چشم خواهرزاده‌ام به خواهرم تجاوز کرده بود. چندین بار هم شکایت کرده بودیم. به خاطر این‌که خواهرم را تهدید کرده بود، او رضایت می‌داد.

رئیس دادگاه پرسید: این اتفاق سال ۱۳۹۳ رخ داده بود، چرا سال ۱۳۹۶ او را کشتی؟ که متهم در دفاع گفت: در این مدت او را نمی‌دیدم.

مردم ما را مسخره می‌کردند. آن روز با هدف کشتن امیر یک اسلحه برداشتم و به قهوه‌خانه رفتم. پیش از این با بزرگ‌ترهای او صحبت کرده بودم اما تره‌ای برای حرف‌های ما خرد نمی‌کردند. بعد از تیراندازی، خودم را تسلیم کردم.

بیشتر بدانید: قاتل 4 زن و مرد اعدام شد

خواهرم به خاطر این ماجرا از همسرش طلاق گرفت. حتی خواهرزاده‌ام در مدرسه خودکشی کرد.

وکیل متهم در دفاع از او گفت: افرادی که مورد تحقیق قرار گرفتند، تعدادی مطلع و شاهد هستند. آنها مشاهدات خود را بیان کردند که نشان از صحت ادعای موکل دارد. مزاحمت و آزار و اذیت‌های مقتول سال‌ها استمرار داشته و تحقیقات دلالت بر صحت ادعای موکل دارد.

از سوی دیگر هر انسان متعارف و شرافتمندی با این وضع دست به کشتن فرد مزاحم می‌زند. به همین خاطر از محضر دادگاه صدور حکم عادلانه را تقاضا دارم.

این دفاعیات با واکنش وکیل اولیای دم رو‌به‌رو شد و گفت: اگر متهم با اعتقاد به مهدورالدم بودن مرتکب قتل شده بود، سه سال فرار نمی‌کرد.

بررسی فیلم دوربین‌های مداربسته قهوه‌خانه و بازسازی صحنه قتل نشان می‌دهد متهم مرتکب قتل هیجانی شده است.

پس از دفاعیات متهم و وکیل مدافعش، قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.