به گزارش خبر ساز، جشنواره فیلم فجر مهمترین رویداد سینمایی کشور است که 43 سال از عمر آن سپری شده است. اما حتی این عمر طولانی مدت نیز حداقل آداب‌ها را نهادینه نکرده است.

همه ساله جشنواره به غیر از یک سالن اصلی برای حضور هنرمندان و اهالی رسانه، در سالن‌های مردمی‌ برگزار می‌شود. اما هدف از این تفکیک بررسی عمیق‌تر فیلم‌ها توسط کارشناسان، ایجاد فرصت‌های گفتگو و تبادل نظر و ارتباط گیری اصحاب رسانه با اهالی هنر و عوامل سازنده فیلم‌ها است.

اما در این چهار روز هر چهره سینمایی به کاخ جشنواره آمده از مصاحبه خودداری کرده و خبرنگاران را به اصرار و التماس وادار کرده است.

در کمال شگفتی دیده می‌شود که برخی چهره‌ها فقط در فتوکال حاضر شده و بعد از تماشای فیلم حتی در نشست خبری نیز حضور نمی‌یابند. گویی جشنواره محلی برای عکاسی آن‌ها با ژست‌های هنری شده است و قرار نیست به سوالی پاسخ دهند و جایی به چالش کشیده شوند.

این روند خارج از کنترل عوامل برگزاری جشنواره نیز هست. به طوریکه هیچ تعریف درستی از حضور یک بازیگر در جشنواره تا به این دوره از برگزای آن شکل نگرفته و بازیگر خود را ملزم به پاسخگویی به افکار عمومی ‌نمی‌داند.

برخورد نادرست بازیگران به ویژه چهره‌ها با خبرنگاران و بی‌اعتنایی آن‌ها در حالی است که برخی نابازیگر‌ها و نقش اولی‌ها به سمت دوربین می‌دوند. حتی در برخی مواقع از مقابل غرفه رسانه‌ها عبور می‌کنند تا شاید دوربینی به سمتشان کشیده شود.

در کمال تاسف بازیگرانی که به اصطلاح چهره هستند، هیچ نیازی به پاسخگویی و ابراز عقیده در خود نمی‌بینند و عملاً ارتباط خود با رسانه به عنوان نماینده افکار عمومی‌ را تعطیل کرده‌اند. این باور به ذهن خطور می‌کند که این قشر به حدی از عکس و معرفی اصحاب رسانه اشباع شده است که نیازی برای ارتباط گیری احساس نمی‌کند.