این تحول ناگهانی بسیاری از کاربران آمریکایی را خوشحال کرده، زیرا آنها که با غم و اندوه با تیک‌تاک خداحافظی کرده بودند و حتی بسیاری به طور جمعی به یکی دیگر از اپلیکیشن‌های شبکه اجتماعی چینی به نام «شیائو هونگ‌شو» (رِد نوت) «پناه برده» بودند، حالا فرصت دارند تا به اپلیکیشن محبوب خود برگردند.

با نگاهی به کل این روند، علاوه بر افشای اینکه تحریم تیک‌تاک بر اساس شعار فریبنده «امنیت ملی» تا چه حد در میان کاربران آمریکایی نفرت‌انگیز بوده، برای آمریکا شرم‌آورتر این است که حتی در سایه حکم ممنوعیت تیک‌تاک، کاربران آمریکایی به جای بازگشت از تیک‌تاک به شبکه‌های اجتماعی مانند «فیس بوک» و «اینستاگرام» که دولت آمریکا کنترل کافی بر آنها دارد، به یکی دیگر از برنامه‌های رسانه اجتماعی چینی به نام «شیائو هونگ‌شو» مهاجرت کردند. این امر عدم استقبال و بی اعتمادی آنها به برنامه‌های اجتماعی آمریکا را آشکار کرده است.

بیش از 170 میلیون کاربر و 7 میلیون شرکت در پلتفرم تیک‌تاک فعال هستند و تعداد زیادی از ارائه دهندگان خدمات بالادستی و پایین دستی نیز در این پلتفرم حضور دارند. ممنوعیت تیک‌تاک که توسط خود دولت آمریکا وضع شده بود، برای آمریکایی‌ها دردسرهای زیادی ایجاد کرده و ریشه همه اینها، سوء استفاده آمریکا از مفهوم به اصطلاح «امنیت ملی» است.

تیک‌تاک یک مورد استثنایی نیست. پیش از آن هم می‌توان به سرکوب شرکت «هواوی» و شرکت «آلستوم» به عنوان موارد پیشین و رد کردن ادغام «نیپون استیل» ژاپن با «یو اس استیل» توسط دولت آمریکا به عنوان تازه‌ترین مورد اشاره کرد. استفاده بیش از حد ایالات متحده از مفهوم «امنیت ملی» باعث ایجاد دردسرهایی برای توسعه شرکت‌های خارجی در آمریکا شده است.

متأسفانه این روند برای مدت طولانی در ایالات متحده ادامه یافته است. آمریکا برای دستیابی به «امنیت مطلق» خود، از مسائل غیرامنیتی مانند اقتصاد و فناوری استفاده سیاسی و ابزاری می‌کند. با این حال، معلوم است که دسترسی به چین هدف مطلق امکان‌ناپذیر است.

با توجه به پایبندی ترامپ به اصل «اول آمریکا»، اگرچه او وعده «نجات تیک‌تاک» را داده اما هنوز باید در خصوص آینده تیک‌تاک در آمریکا محتاط باشیم. باید منتظر باشیم تا ببینیم که آیا دولت ترامپ واقعا مسائل تجاری را در چارچوب تجاری حل می‌کند یا همچنان برای سرکوب شرکت‌های خارجی به بهانه «امنیت ملی» متوسل می‌شود.