گروهک تروریستی پژاک تلاش می‌کند با استفاده از رسانه‌ها و شبکه‌های معاند، پخشان عزیزی را به‌عنوان یک مددکار اجتماعی و فعال مدنی معرفی کند؛ اما اسناد به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که وی در رده‌های نظامی پژاک حضور داشته و هم‌زمان با فعالیت‌های خرابکارانه نظامی، در فضای مجازی نیز دست به اقدامات ضدامنیت ملی زده است.

پخشان عزیزی؛ مددکار اجتماعی یا عضو گروه‌های تروریستی؟
نیروهای نظامی گروهک تروریستی پژاک، با بهره‌گیری از آموزش‌های سرویس‌های اطلاعاتی غربی، همواره به‌دنبال اجرای حملات مسلحانه بوده‌اند و این عملیات‌ها، اغلب از طریق شبکه‌های قاچاق و به‌صورت غیرقانونی از مرزهای غرب و شمال غرب کشور انجام می‌شده است.
اسناد موجود نشان می‌دهد یکی از ویژگی‌های برجسته فعالیت‌های پخشان عزیزی، تلاش برای سوءاستفاده از بحران‌های اجتماعی و سیاسی ایران بوده و وی و دیگر اعضای پژاک، سعی کرده‌اند از فضای بی‌ثباتی و آشفتگی، مانند اعتراضات مردمی یا بحران‌های اقتصادی، برای تشدید عملیات‌های نظامی خود بهره‌برداری کنند.

عزیزی هم‌چنین در راستای اقدامات ضدامنیتی خود، با رسانه‌های خارجی و شبکه‌های معاند با جمهوری اسلامی ایران ارتباط داشته و تلاش کرده چهره‌ای مثبت از پژاک به‌عنوان مدافع حقوق بشر و آزادی‌های کردها به نمایش بگذارد. این شیوه‌های رسانه‌ای، در کنار اقدامات نظامی، از ابزارهای اصلی پژاک برای جلب حمایت‌های بین‌المللی و مشروعیت‌بخشی به اقدامات تروریستی و مسلحانه این گروه بوده است.

با وجود تلاش پژاک برای معرفی خود به‌عنوان گروهی آزادی‌خواه، اقدامات عملی این گروه، به‌ویژه با حضور افرادی مانند پخشان عزیزی، چیزی جز ایجاد ناامنی و تهدیدات مستمر برای مردم و امنیت ملی ایران نبوده است. یکی از مهم‌ترین استراتژی‌های پژاک، استفاده از فضای تبلیغاتی و رسانه‌ای برای جذب نیرو و جلب حمایت بین‌المللی است.

این گروه با بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های خارجی، سعی در نمایش چهره‌ای مشروع و مدافع حقوق بشر دارد، در حالی که اقدامات آن‌ها در عمل چیزی جز خشونت و ایجاد ناامنی نیست.

پخشان عزیزی، به‌عنوان یکی از چهره‌های کلیدی پژاک، نقش برجسته‌ای در این مبارزات رسانه‌ای ایفا کرده است. او با برقراری ارتباطات مستمر با رسانه‌های خارجی و شبکه‌های معاند، تلاش کرده تا تصویری مثبت از گروه خود به نمایش بگذارد و فعالیت‌های نظامی و تروریستی پژاک را در قالب مبارزات آزادی‌خواهانه جلوه دهد.

این در حالی است که عزیزی در کنار اقدامات نظامی علیه نیروهای جمهوری اسلامی، از طریق مصاحبه‌ها و بیانیه‌ها، سعی در جلب حمایت افکار عمومی بین‌المللی برای گروه خود داشته است.

عزیزی در تیرماه 1402 به‌صورت غیرقانونی از مرز پاوه وارد کشور شد تا هسته‌های تشکیلاتی را هدایت کرده و دانشگاه‌ها را در سالگرد اغتشاشات 1401 به آشوب بکشاند، اما در نهایت توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد.

تصاویری که از عزیزی منتشر شده، او را سلاح به‌دست نشان می‌دهد که نشانه‌ای از ماهیت مسلحانه و خرابکارانه‌ی مأموریت‌های اوست. این نمایی از چهره واقعی گروهک‌هایی است که با ادعای دفاع از حقوق مردم، اقداماتی خطرناک و مخل امنیت کشور را انجام می‌دهند.

نیروهای امنیتی در عملیاتی دقیق، موفق به شناسایی و دستگیری عزیزی می‌شوند. وی پس از دستگیری به نقش خود در برنامه‌ریزی آشوب‌ها و ارتباط با سرکردگان پژاک اعتراف می‌کند. این ماجرا بار دیگر بر لزوم هوشیاری بیشتر در برابر تهدیدات گروه‌های معاند و تلاش‌های آنان برای برهم زدن نظم و امنیت کشور تأکید می‌کند