استان مازندران دارای 22 شهرستان و بالغ بر 60 شهر بوده که به عنوان نگین فرهنگی، گردشگری و تاریخی شمال کشور، همه ساله میزبان میلیون ها گردشگر داخلی و خارجی از اقصی نقاط کشور است.

یکی از شهرهای تاریخی، قدیمی و دارای بناهای به جای مانده از دوران پادشاهان و سلاطین گذشته، شهر " ساری " یا سارویه قدیم نام دارد. این شهر کهن در ادوار مختلف تاریخ دستخوش تغییر و تحولات و انفعالاتی شده که گاها جایگاه مرکزیت خود را در استان و کشور از دست داده است.

بناهای تاریخی چون خانه کلبادی، عمارت رمدانی ها، خانه مشیر، امامزاده عباس (ع)، امامزاده یحیی (ع) و محلات قدیمی چون قلیچ، اصانلو، نعلبندان، باقرآباد، شکرآباد به عنوان مکانهایی بوده با آثار تاریخی بکر و دست نخورده که متاسفانه به دلیل بی توجهی مسئولان حوزه گردشگری، فرهنگی و شهری در انبارها خاک می خورند.

به گواه مورخان و اساتید شهرشناسی چون دکتر حسین اسلامی رئیس مرکز ساری شناسی، ساری مرکز مازندران دارای کتب و آثار تاریخی فراوانی بوده که به دلیل نداشتن مکانی برای نگهداری از این آثار تاریخی، اکنون در زیر انبارهای بسیاری از کتابخانه ها و پاساژهای شهرمان خاک می خورد.

اگرچه چند صباحی در دوران یکی از شهرداران ساری که به دوران عملگرایی و سازندگی نام نهاده شده بود، طرح خروج پادگان ساری به خارج شهر، فضاهایی جهت نگهداری اسناد تاریخی، سکه و آثار فرهنگی جانمایی شده بود، ولی هیچگاه در آن دوران و پس از آن اهتمام جدی از سوی مدیران شهری، شورایی، فرهنگی و میراثی شهر و استان مازندران برای ساماندهی جهت نگهداری این ابنیه در فضایی مطمئن با پیوست فرهنگی، گردشگری صورت نگرفته است.

شایسته است مدیران شهری و در راس منتخبان مردم در پارلمان محلی شوراهای اسلامی شهر در مازندران و اقصی نقاط کشور، طرحی جامع برای نگهداری بناهای تاریخی از یک طرف و از سویی دیگر، پیوست های فرهنگی، هنری با حضور هنرمندان و اهالی فرهنگ جهت بازدید گردشگران تاریخ دوست با هدف ایجاد درآمدهای پایدار و سالم اتخاذ کنند.