کاهش جمعیت الاغ‌ها در چین از ۱۲ میلیون رأس در دهه ۱۹۹۰ به حدود ۶.۴ میلیون رأس در سال ۲۰۱۲ و سپس کمتر از ۳ میلیون رأس در سال ۲۰۲۳ باعث شد چین برای تأمین نیاز بازار خود به آفریقا روی بیاورد.

این بازار شامل خرید الاغ‌های زنده و پوست آن‌ها برای تهیه ژلاتین است. چین از سال ۲۰۱۶ تولید داخلی ژلاتین پوست الاغ را ۱۶۰ درصد افزایش داده، اما این افزایش برای پاسخگویی به تقاضای داخلی کافی نبوده و آفریقا به مقصد اصلی واردات الاغ‌ها و پوست آن‌ها تبدیل شده است. ارزش بازار ژلاتین پوست الاغ در چین از ۳.۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۳ به حدود ۷.۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ رسیده است.

این تجارت تأثیر مستقیم بر زندگی جوامع روستایی دارد. ذبح و صادرات الاغ‌ها باعث کاهش جمعیت آن‌ها شده و کشاورزان و خانواده‌هایی که به این حیوانات برای حمل بار، جلب آب و محصولات کشاورزی و دسترسی به بازارها وابسته بودند، دچار مشکلاتی شده‌اند.

در کنیا، کاهش تعداد الاغ‌ها باعث شده زنان و کودکان مجبور شوند کارهایی مانند جلب آب و حمل محصولات را انجام دهند. در کامرون، بررسی‌ها نشان می‌دهد که ۹۱ درصد مالکین الاغ‌ها مردان کشاورز خرد هستند که برای کشاورزی مختلط و دسترسی به بازارها به الاغ‌ها وابسته‌اند. در مالی، که حدود ۱.۱۹ میلیون رأس الاغ دارد و در میان ۱۵ کشور برتر آفریقا از نظر تعداد الاغ قرار گرفته است، کمبود الاغ باعث شده دسترسی به آب، هیزم، غلات و بازارهای محلی دشوار شود.