نتایج مطالعه ای جدید برای مقابله با کمر درد زندگی کارمندی!

کمر درد یک مشکل شایع در جهان است و سبک زندگی کارمندی امروزی را می توان مهم ترین دلیل افزایش این درد دانست! خطر ابتلا به کمر درد می تواند در افراد دارای اضافه وزن، پیرتر یا مبتلا به شرایط مرتبط با استرس افزایش یابد. متخصصان می خواهند بدانند که کدام مداخلات سبک زندگی برای افراد مبتلا به کمر درد موثرترین خواهند بود.

مطالعه ای که در BMJ Open منتشر شد، نشان داد که چگونه کاهش بی تحرکی حتی به مدت یک ساعت در روز می تواند به کمر درد کمک کند.

در طول شش ماه، شرکت کنندگانی که به طور میانگین، فعالیت متوسط تا شدید خود را روزانه ۲۰ دقیقه افزایش دادند و بی تحرکی خود را روزانه ۴0 دقیقه کاهش دادند، افزایش کمتری در کمر درد نسبت به گروه کنترل که روند معمول زندگی خود را ادامه دادند، مشاهده کردند.

نتایج نشان می دهد که تغییرات ساده در فعالیت های روزانه احتمالا می تواند به افرادی که کمر درد را تجربه می کنند، کمک کند.

کاهش بی تحرکی برای نتایج بهتر کمر درد

پژوهشگران مطالعه حاضر قصد داشتند بیشتر در مورد رابطه بین کمر درد، کاهش رفتار بی تحرک، حساسیت به انسولین، ناتوانی و کسر چربی عضلات پارااسپینال بدانند. چربی در عضلات پارااسپینال و مقاومت به انسولین هر دو با کمر درد مرتبط هستند.

این مطالعه یک تجزیه و تحلیل ثانویه از یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده بود. این کارآزمایی با حضور 64 بزرگسال انجام شد. تمام شرکت کنندگان دارای شاخص توده بدنی بودند که نشان می داد چاقی یا اضافه وزن دارند و کمتر از دو ساعت فعالیت متوسط تا شدید بدنی را در هر هفته گزارش کردند. اندازه گیری شده با شتاب سنج ها، شرکت کنندگان همچنین به مدت 10 ساعت یا بیشتر یا حداقل 60% از زمان استفاده از شتاب سنج، بی تحرک بودند. آنها همچنین دارای سندرم متابولیک بودند که این گروه را در معرض خطر افزایش ابتلا به دیابت و بیماری قلبی قرار می داد.

پژوهشگران شرکت کنندگانی را که قبلا دیابت داشتند، الکل بیش از حد مصرف می کردند یا از محصولات تنباکو استفاده می کردند، مستثنی کردند.

پیش از آغاز کارآزمایی، پژوهشگران فعالیت فیزیکی و رفتار بی تحرک شرکت کنندگان را با استفاده از شتاب سنج به مدت حدود یک ماه اندازه گیری کردند. آنها شرکت کنندگان را به یک گروه کنترل و یک گروه مداخله تقسیم کردند. مداخله به مدت شش ماه ادامه داشت.

گروه مداخله تلاش کردند هر روز یک ساعت از بی تحرکی خود را کاهش دهند. گروه کنترل به سبک زندگی عادی خود ادامه دادند. به طور میانگین، شرکت کنندگان در گروه مداخله فعالیت متوسط تا شدید بدنی خود را روزانه ۲۰ دقیقه افزایش دادند و رفتار بی تحرک خود را ۴۰ دقیقه در روز کاهش دادند.

محققان اسکن های PET و MRI را روی زیرنمونه ای از چهل و چهار شرکت کننده انجام دادند تا جذب گلوکز و کسر چربی عضلات پارااسپینال را بررسی کنند.

به طور کلی، گروه مداخله تغییری در کمر درد مشاهده نکردند، در شرایطی که گروه کنترل افزایش چشمگیر آماری در کمر درد را تجربه کردند.

پژوهشگران همچنین ارتباطی بین افزایش گام های روزانه و جذب بهتر گلوکز عضلات پارااسپینال یافتند. هر دو گروه افزایش ناتوانی مرتبط با درد را تجربه کردند، اما تفاوت معناداری در ناتوانی مرتبط با درد بین دو گروه وجود نداشت.

پژوهشگران ارتباطی بین تغییرات در شدت کمر درد و تغییرات در کسر چربی عضلات پارااسپینال، جذب گلوکز، فعالیت بدنی، رفتار بی تحرک یا ناتوانی مرتبط با درد نیافتند.

نتایج این پژوهش بر شواهد پیشین صحه گذاشته و نشان می دهد که حتی ساده ترین تغییرات در میزان فعالیت روزانه، می تواند در بهبود وضعیت افراد مبتلا به کمر درد مؤثر باشد.

جوآ نورها (Jooa Norha) ، نویسنده مطالعه، پژوهشگر دکترا و فیزیوتراپیست، یافته های زیر را برجسته کرد:

"کمر درد یک شکایت شایع و گاهی ناتوان کننده بین مردم است. پژوهش های پیشین نشان داده اند که نشستن طولانی مدت ممکن است یک عامل خطر برای کمر درد باشد، اما مطالعه ما از اولین مواردی بود که بررسی کرد اگر کمتر بنشینید چه اتفاقی می افتد."

"و در واقع، ما دریافتیم که محدود کردن زمان نشستن روزانه به جلوگیری از کمر درد کمک می کند. به دلایل بسیاری نمی توان آستانه واحدی برای مقدار «ایمن» نشستن ارائه داد، اما ایده اصلی این است که عادات نشستن عادی خود را برای بهتر شدن شرایط تغییر دهید. چه این کاهش از 10 به هشت ساعت در روز یا از هشت به هفت ساعت در روز باشد."

نشستن کمتر، درد کمتر

کمر درد همچنان یک مشکل چالش برانگیز است که پزشکان و متخصصان به آن می پردازند. نتایج پژوهش اخیر نشان می دهند که یک مداخله ساده چگونه می تواند نتایج را در عمل بالینی و زندگی افراد بهبود بخشد.

مدحت میخائیل ، متخصص مدیریت درد و مدیر پزشکی برنامه غیرجراحی در مرکز سلامت ستون فقرات در مرکز پزشکی MemorialCare Orange Coast در فانتین ولی، کالیفرنیا، که در این مطالعه حضور نداشت، موارد زیر را در مورد کمر درد برجسته کرد:

"کمر درد بسیار شایع است، حدود 80 تا 90 درصد از مردم آمریکا در برخی از مقاطع زندگی خود دچار کمر درد می شوند. درد با افزایش سن افزایش می یابد و آمار نشان می دهد که این درصد از 28 درصد برای سنین 18 تا 29 سال، 35 درصد برای سنین 30 تا 45 سال، 45 درصد برای سنین 45 تا 64 سال و 46 درصد برای افراد 65 سال و بالاتر متغیر است. این به دلیل پیشرفت بیماری دژنراتیو، عدم ورزش و فعالیت بدنی و همچنین پیشرفت بیماری های مزمن است."

تمام افرادی که کمر درد دارند باید با پزشکان همکاری کنند تا برنامه های درمانی فردی را آماده کنند. با این حال، نتایج این مطالعه به شواهدی اضافه می کند که نشان می دهند افزایش فعالیت روزانه می تواند مفید باشد. مایکل ویلر ، جراح ارتوپد ستون فقرات که او نیز در این مطالعه حضور نداشت، به موارد زیر اشاره داشت:

"برای ارائه دهندگان خدمات بهداشتی، این مطالعه نشان می دهد که توصیه به نشستن کمتر می تواند به جلوگیری از بدتر شدن کمر درد، به ویژه در بیمارانی با علائم خفیف کمک کند. با این حال، برای دستیابی به نتایج بهتر، کاهش نشستن باید با راهبردهای دیگر مانند افزایش فعالیت بدنی، تمرینات قدرتی و مدیریت واکنش های احساسی ترکیب شود. یک رویکرد جامع برای رسیدگی به درد و عملکرد بسیار مهم است. بدن انسان برای حرکت طراحی شده است و با کاهش زمان بی تحرکی، افزون بر کاهش کمر درد، مزایای سلامتی دیگری نیز خواهد داشت."

محدودیت های مطالعه

این پژوهش دارای محدودیت هایی مانند اندازه کوچک و مدت زمان نسبتا کوتاه کارآزمایی اصلی بود. پژوهش های آینده می توانند شامل تنوع بیشتری شوند، زیرا این کارآزمایی روی شرکت کنندگان فنلاندی متمرکز بود. پژوهشگران همچنین نمونه را بر اساس وضعیت درد انتخاب نکردند، که می توانست قدرت آماری را کاهش دهد.

برخی از داده هایی که پژوهشگران به آنها تکیه کردند، توسط خود شرکت کنندگان گزارش شده بود و در نظر گرفتن این موضوع در این نوع مطالعات مهم است. پژوهشگران خاطرنشان می کنند که بسیاری از شرکت کنندگان در گروه کنترل از عدم حضور در گروه مداخله ناامید بودند و احساسات منفی ممکن است بر شدت درد تأثیر بگذارد. همچنین، ممکن است مزایای افزایش فعالیت بدنی در نتایج مشاهده شده نقش داشته باشد.

به طور کلی، پژوهشگران اذعان می کنند که درک شرکت کنندگان از درد می تواند تحت تأثیر حضور در گروه کنترل یا مداخله قرار گرفته باشد. این کارآزمایی همچنین سابقه درد را در معیارهای خروج یا ورود به مطالعه را در نظر نگرفت و فقط درد و ناتوانی را در ابتدا و در پایان شش ماه ارزیابی کرد. پژوهشگران همچنین از برخی پرسش های غیر معتبر در ارزیابی کمر درد استفاده کردند که ممکن است نتایج را تحت تأثیر قرار داده باشد.

پژوهشگران اذعان می کنند که معیارهای خاص واجد شرایط بودن مرتبط با کمر درد را اعمال نکرده اند. همچنین، از آنجایی که مقاله کنونی یک تجزیه و تحلیل ثانویه بود، نویسندگان محاسبات قدرت برای ناتوانی یا کمر درد را انجام ندادند.

جوآ نورها زمینه های زیر را برای ادامه پژوهش ها یادآور شده است:

"شرکت کنندگان در مطالعه ما در ابتدای مطالعه بیشتر دارای دردی خفیف بودند. پژوهش های آینده باید بررسی کنند که آیا کاهش زمان نشستن به افرادی که درد شدیدتری دارند نیز کمک می کند یا خیر. فرضیه من این است که افراد مبتلا به درد متوسط یا شدید باید نشستن خود را کمی بیشتر از یک ساعت در روز کاهش دهند و افزون بر این، برخی فعالیت های شدیدتر یا تمرینات تقویتی را نیز انجام دهند."

سخن پایانی

نتایج این مطالعه نشان می دهد که کاهش زمان نشستن و افزایش فعالیت بدنی، حتی به میزان کم، می تواند به طور قابل توجهی به کاهش کمر درد و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این مشکل کمک کند. این یافته ها اهمیت تغییر سبک زندگی در مدیریت کمر درد را بیش از پیش آشکار می سازد.