این لوح که نحوه‌ی درک بابلی‌ها از جهان هزاران سال پیش را نشان می‌دهد، جزئیات جالبی دارد. برای نمونه، زمین در این نقشه به صورت یک صفحه نشان داده شده که حلقه‌ای از آب به نام رودخانه تلخ آن را احاطه کرده است. در مرکز جهان، رود فرات و شهر باستانی بابل قرار دارد. برچسب‌هایی که به خط میخی نوشته شده‌اند نیز به نام هر مکان روی نقشه اشاره می‌کنند.
جالب است که نقشه‌نگاران احتمالاً از مجوزهایی خلاقانه استفاده کرده‌اند. برای نمونه، «بابل» تنها در یک انتهای فرات مشخص شده، با اینکه در بیشتر تاریخ خود هر دو کرانه را اشغال کرده بود.
بالای نقشه یک قالب متنی وجود دارد که خلقت جهان توسط مردوک، خدای اصلی بابل را توصیف می‌کند. در این توصیف بیش از دوازده حیوان از جمله بز کوهی، شیر، پلنگ، کفتار و گرگ و همچنین چندین فرمانروای برجسته مانند اوتناپیشتیم، پادشاهی که از سیل حماسی جان سالم به در برد، نام برده شده‌اند.
پشت نقشه، متن بیشتری وجود دارد و در آن هشت منطقه دورافتاده توصیف شده‌اند که به نام ناگو شناخته می‌شوند و هر یک توضیحات کوتاهی دارند.
این لوح با ابعاد ۱۲.۲ در ۸.۲ سانتیمتر بخشی از مجموعه دائمی موزه بریتانیا است.
قدیمی ترین نقشۀ جهان دقیقا کجا را نشان می‌دهد؟
