خبر ساز، گروه هنر و رسانه: سال‌هاست که برنامه‌های سحر و افطار ماه مبارک رمضان از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. احسان علیخانی با ماه عسل، نظر بخش زیادی از مخاطبان را به شبکه سه جلب کرد. موفقیت برنامه ماه عسل، شبکه‌های دیگر را هم بر آن داشت تا برنامه‌های گفتگومحوری با حضور مهمانانی از جنس مردم تولید کنند.
با پایان ماه عسل و آغاز «عصرجدید» علیخانی، چندسالی برنامه‌های افطار تلویزیون کم‌فروغ و تکراری می‌نمودند و کمتر کسی فکر می‌کرد که بالاخره یک شبکه بتواند از دور تکرار برنامه‌های ماه عسلی که هیچ کدام هم به پای نسخه اصلی نمی‌رسیدند، بیرون بیاید.
*طلوعی روشن و پرامید
برنامه «محفل» آغازی دوباره برای یک درخشش است. برنامه‌ای با محوریت قرآن که از شبکه قرآن پخش نمی‌شود بلکه شبکه سه با مخاطبی عمومی‌تر، میزبان آن است. نزدیکترین برنامه به محفل، مسابقه استعدادیابی «اسراء» است که تاکنون ده دوره متوالی از شبکه قرآن پخش شده‌است. اسراء هم به واسطه اجرای پرهیجان و مفرح سید وحید مرتضوی و ارتباط خوب داوران ( که همگی از قاریان برجسته قرآن هستند) با شرکت کنندگان طرفداران زیادی دارد. البته توجه به این نکته لازم است که «محفل» یک مسابقه نیست و همان‌طور که از نامش برمی‌آید یک محفل قرآنی با حالی خوب است.
محفل با کنار هم قرار دادن رضوان درویش سوری، حسنین الحلو عراقی و احمد ابوالقاسمی و حامد شاکرنژاد و حاج آقای قاسمیان، جمعی صمیمی را ترتیب داده که قرآن می‌خوانند و در مورد آن صحبت می‌کنند و باهم خاطره تعریف می‌کنند و می‌خندند.
گرچه حضور رسالت بوذری به عنوان مجری کمرنگ است اما همین مسئله باعث بیشتر دیده شدن قاریان می‌شود.
*نوآوری و دقت در ساخت و اجرا
محفل با برنامه‌های دیگر که تاکنون درباره قرآن ساخته شده‌اند متفاوت است و به روشنی گامی در جهت همنشینی بیشتر اقشار مختلف جامعه با قرآن و هنر قرائت و همین‌طور حفظ قرآن برداشته‌است. همان‌طور که هاشمی گلپایگانی(تهیه‌کننده‌ی برنامه)، هم درباره هدف اصلی برنامه اینچنین گفته‌است: «هدف تیم سازنده از ابتدای تولید این بود که چکار کنیم مردم به قرآن نزدیک شوند؟ ولو به قدر یک قدم در افراد و اقشار مختلف تاثیر بگذارد و حال مردم با قرآن خوب بشود.»
این برنامه شامل بخش‌های مختلفی است که مکمل یکدیگرند. در یک بخش قاریان پیشکسوت مهمان برنامه‌اند و آیاتی تلاوت می‌کنند و قاریان میزبان با سرخوشی و حلاوت، قرائت را ادامه می‌دهند و مهمان را تشویق می‌کنند. حتی جنس تشویق‌ها هم به واسطه حضور دو عرب زبان، متفاوت و جذاب است.
در بخش دیگری از برنامه یک حافظ قرآن مهمان برنامه است که حافظه‌اش بیننده را شگفت‌زده میکند و در بخش دیگر شخصی که به واسطه‌ای ارتباطی با قرآن دارد(یا تازه مسلمان شده است یا مدرس است یا...) دعوت می‌شود. اجرای گروه‌های تواشیح و هم‌آوایی هم از جذابیت‌های دیگر این برنامه است تا جایی‌که گروه هم‌آوایی الغدیر ترجمه فارسی اسماءالحسنی را برای اولین بار در این برنامه اجرا کرد.
این برنامه با دقتی مثال‌زدنی به بحث قرائت می‌پردازد و گفتگوهایی که بین مهمان و میزبانان انجام می‌شود، یک فضای آموزشی جذاب به وجود می‌آورد و از طرف دیگر باعث آشنایی مردم با گنجینه‌ای از حافظان و قاریان کلام خدا در داخل ایران می‌شود.
*ایجاد فضایی گرم و دل‌نشین با قرآن
بدون شک مهم‌ترین موفقیت برنامه محفل، ایجاد فضایی شاد و به دور از هرگونه خشک و جدی بودن برای ارائه قرآن است. به نظر می‌رسد تا پیش از آغاز محفل مردم تا با این وجه از قاریان و حافظان قرآن آشنا نشده بودند، یا کمتر با آن روبرو بودند و از طرف دیگر در کنار هم قرار گرفتن مسلمانان شیعه و سنی در کنار یکدیگر و به تصویر کشیدن رابطه خوب و برادرانه آن‌ها، پیام اتحاد و برادری بین مسلمانان را به گوش می‌رساند؛ چنانکه تهیه کننده ویژه برنامه‌ی «محفل» نیز گفته است: «ما یک حرف مبنایی داریم و آن هم این نکته است که قرآن زبان مشترک تمام مسلمانان جهان است. این نکته را همه قبول داریم. پس می‌توان قرآن کریم را به عنوان یک زبان مشترک بین مسلمانان جهان قرار داد که اگر بر روی آن تاکید داشته باشیم، اتحاد مسلمانان را به وجود می‌آورد.»
محفل سراسر بهجت و شادی است حتی آنجا که چشمان مخاطب نمناک می‌شود هم، اشک، اشک فرح‌بخشی است که نتیجه پرکشیدن دل‌ها به سوی کربلا و نجف و مشهد است و دل را سبک میکند و یا گاهی تذکری که حاج آقا قاسمیان از دل آیات تلاوت شده بیرون می‌کشد، دل‌ها را می‌لرزاند.
قرآن کتابی باطراوت و زنده است و چه خوب که بتوان بستری متناسب برای ارائه‌اش انتخاب کرد.
به نظر می‌رسد محفل تا به این جا در دل مخاطب جا باز کرده‌است و نظر برخی از اساتید و چهره‌های شاخص قرآنی را نیز جلب کرده‌است و آنان در نامه‌ای خطاب به پیمان جبلی رئیس سازمان صدا و سیما از تلاش‌های رسانه ملی در ماه مبارک رمضان امسال برای تولید برنامه قرآنی «محفل» تقدیر کردند.
امید است که با اتصال هر چه بیشتر به منبع لایزال کلام الهی، شاهد نسخه‌های مترقی‌تر آن در سال‌های آینده باشیم.
پایان پیام/
