متهم یک سال قبل وقتی که نتوانست به مواد برسید پسر جوان را از ناحیه گردن مجروح کرد واو را کشت.

یک سال قبل دختری به پلیس گزارش داد برادر جوانش شهاب گمشده‌است. تحقیقات ماموران آغاز شد و پلیس جسد شهاب را در اطراف اسلامشهر پیدا کرد. ماموران برای اینکه ردی از عامل قتل پیدا کنند. دوربین‌های مداربسته منطقه را در ساعتی که شهاب خانه را ترک کرده‌بود چک کردند و متوجه شدند یک ماشین پژو سیاه رنگ شهاب را سوار کرده‌است و دوربین مدار بسته بعدی نشان داد ساعاتی بعد همین ماشین شهاب را به صندوق عقب منتقل کرده‌است. ماموران با شناسایی صاحب ماشین او را بازداشت کردند.

مرد جوان که کیان نام دارد به قتل اعتراف کرد و گفت: من و دوستم سیامک از شهاب مواد می‌خریدیم. روز حادثه هم برای تحول گرفتن مواد سراغ شهاب رفتیم او مدتی بود که پول را از ما گرفته بود اما مواد را نمی‌داد. روز حادثه ما به سراغ او رفتیم. شهاب را سوار ماشین کردیم گفت که باز هم مواد را نیاورده‌است. برای همین او را به صندوق عقب منتقل کردیم و به سمت اسلامشهر رفتیم در آنجا قصدمان کشتن شهاب نبود فقط می‌خواستیم از او انتقام بگیریم.

من گردن شهاب را گرفتم و ضرباتی هم به او زدم. همسرم در ماشین بود دیدم ترسیده‌است به او گفتم برو و اجازه ندادم آنجا بماند. بعد سیامک نانچیکو را از ماشین آورد و چند ضربه به او زد وقتی متوجه شدیم مرده‌است. جسد را رها کردیم و رفتیم.

با تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست پرونده برای رسیدگی به شعبه 10 دادگاه کیفری‌ استان تهران فرستاده شد. در جلسه رسیدگی خواهر مقتول درخواست قصاص کرد و گفت رضایت نمی‌دهد. سپس متهمان یک به یک در جایگاه حاضر شدند آنها گفتند . متهم ردیف اول گفت: من قتل را مرتکب نشدم. من گردن شهاب را گرفته‌بودم و ضربات را دوستم با نانچیکو زده‌است.

متهم ردیف دوم نیز اتهام را قبول نکرد وگفت: من تنها کاری کرد آنجا کردم این بود که نانچیکو را به کیان دادم. گفته های او درباره اینکه من با نانچیکو زدم درست نیست.

در پایان قضات وارد شور شدند و کیان را به قصاص و پرداخت دیه بابت ضربات غیر منتهی به مرگ محکوم کردند. همچنین دوستش سیامک نیز به حبس و پرداخت دیه محکوم شد.

متهمان به رای صادره اعتراض کردند اما دیوان عالی کشور اعتراض را وارد ندانست و حکم تایید شد.