به گزارش خبر ساز، گزارش‌های رسمی نشان می‌دهد که سالانه حدود ۶۰ هزار نفر در ایران به دلیل عوامل خاموش و تدریجی همچون آلودگی هوا، بیماری‌های ناشی از سبک زندگی و شرایط محیطی جان خود را از دست می‌دهند. این مرگ‌ها نه با فریاد همراه است و نه با هشدار، بلکه آرام و بی‌صدا جامعه را فرسوده می‌کند.

برآوردها حاکی است که هزینه این مرگ خاموش معادل ۲.۵ درصد تولید ناخالص داخلی کشور است؛ رقمی که در عمل از جیب آینده نسل‌ها پرداخت می‌شود. کارشناسان تأکید می‌کنند که این بحران تنها یک آمار خشک نیست، بلکه روایت تلخ از یک کشتار آرام است که هر روز در اطراف ما جریان دارد.

این وضعیت نیازمند تصمیم فوری و سیاست‌گذاری جدی است؛ چرا که ادامه روند فعلی می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری بر سلامت عمومی، اقتصاد و آینده اجتماعی کشور داشته باشد.