فارس من| عمده مطالبات جامعه ایثارگری/ چرا ایثارگران هم‌چنان ناراضی‌‌اند؟

هر از گاهی خبر از برگزاری تجمعات جامعه ایثارگری مقابل ساختمان بنیاد شهید و حتی سازمان برنامه و بودجه شنیده می‌شود. این در حالی است که بیش‌تر مطالبات این قشر، سابقه قانونی دارد، اما ترک فعل‌ها از سالیان گذشته بر مشکلات افزوده است.

خبر ساز ـ گروه حماسه و مقاومت ـ آزاده لرستانی: جامعه ایثارگری اعم از خانواده معزز شهدا، جانبازان، آزادگان و رزمندگان همواره مطالباتی، ذیل قانون‌های موجود داشتند، اما بی‌توجهی به خواسته به حق آن‌ها در سال‌‌های گذشته و حال، اکنون به صورت زخمی چرکین سر باز کرده است. چرا که اکثر رزمندگان دیروز اکنون به سن بازنشستگی رسیده و نیازمند برخی خدمات قانونی هستند. برای درک بهتر موضوع به بازخوانی آنچه در ۴۰ سال گذشته در حوزه قوانین و تبصره‌ها مربوط به جامعه ایثارگری گذشته است،‌ می‌پردازیم:

پیش از این نیز در سامانه فارس من، جامعه ایثارگری یکی از مطالباتش را در قالب کمپینی با عنوان « تسریع در قانون تبدیل وضعیت استخدامی ایثارگران » با بیش از ۷ هزار و ۹۲ امضا به ثبت رسانده است.

وجود ۲۶۵ مصوبه به نفع جامعه هدف و ایثارگران

از سال ۱۳۶۱ تا پایان ۱۳۹۹ حدود ۲۶۵ مصوبه به نفع جامعه ایثارگران توسط مجلس شورای اسلامی تصویب و به تأیید شورای نگهبان رسید. سپس این قوانین به دولت‌های مستقر ابلاغ شد. به جز قانون جامع خدمات ایثارگران مصوب ۱۳۸۵ و مصوب سال ۹۱ مجمع تشخیص مصلحت نظام، بقیه قوانین شاید در حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد اجرا شده و مابقی آن‌ها ابتر مانده است. (۱)

در این میان در سال ۱۳۷۲ قانون حالت اشتغال توسط مجلس به نفع ایثارگران مصوب شد و در سال ۱۳۷۳ آیین‌نامه اجرایی توسط دولت تصویب و به بنیاد جانبازان وقت، بنیاد شهید وقت و ستاد آزادگان ابلاغ شد که این قانون در نوع خود بی‌نظیر بود. اما به خاطر بی‌اطلاعی جامعه ایثارگری بسیار ناقص اجرا شد و اکثر نیروهای ستادی از این قانون بهره‌مند شدند و مابقی در سکوت مطلق بی‌بهره ماندند.(۲)

بیمه دی بلای جان ایثارگران شده است

یکی از مواردی که باعث تجمعات شده، مربوط به حوزه درمان است. البته در تمام این قوانین مصوب، موضوع درمان در اولویت بوده است. اما قبل از اجرای این قوانین، مسائل مرتبط با درمان خیلی بهتر انجام می‌شد؛ به طوری که اکثر بیمارستان‌ها خدمات رایگان می‌دادند و اگر کسی نقدی پرداخت می‌کرد، با رسید پرداختی از بنیاد هزینه انجام شده را دریافت می‌کرد.

اما با گذشت زمان و با تغییر قرارداد بیمه تکمیلی از بیمه ایران به بیمه دی، کیفیت خدمات پایین و از کمیت آن نیز کاسته شد که این تغییرات را به وضوح جامعه ایثارگری درک کرده است. چرا که هیچ مرکز درمانی، درمانگاه و داروخانه‌ای، خدماتی به ایثارگران نمی‌دهد و می‌گویند: نقد حساب کنید، بعد فاکتور را ببرید از بیمه دی دریافت کنید که بیمه هم در حالتی منصفانه ۶۰ درصد هزینه را پرداخت می‌کند. این در حالی است که اکثریت جامعه ایثارگری پا به سن گذاشته‌اند و دچار انواع بیماری‌ها هستند.(۳)

اگر هر ساله ۵۰ هزار مسکن تحویل داده می‌شد، اکنون مشکلی به نام مسکن ایثارگران نبود

یکی دیگر از دغدغه‌های جامعه ایثارگری، مسأله مسکن و اشتغال است که در برنامه‌های سوم، چهارم، پنجم و ششم توسعه کشور، مسکن ایثارگران و اشتغال؛ خود ایثارگران و بعد فرزندان آن‌ها بعد از پایان جنگ جز مشکلات لاینحل باقی مانده است. در حال حاضر کل خانواده شهدا ۲۱۲ هزار نفر، جانبازان ۴۵۰ هزار نفر و آزادگان ۴۳ هزار نفر هستند. اگر بعد از پایان جنگ از سال ۱۳۶۸ حساب کنیم که سالانه به همه جامعه ایثارگری ۵۰ هزار مسکن تحویل داده می‌شد، اکنون مشکلی به نام مشکل مسکن ایثارگران مطرح نبود.

اجرای ناقص قانون تبدیل وضعیت و اعتراض‌هایی که تمامی ندارد

طبق اطلاعات یک منبع آگاه، در حوزه اشتغال شهدا، جانبازان و آزادگان شاید حدود ۶۵ درصد شاغل در نیروهای مسلح و کارمندان ادارات بودند. این افراد پس از برگشت از جنگ دوباره وارد چرخه کار خود شدند. آن ۳۵ درصد باقیمانده، حدود ۱۰ درصد به سر کار رفتند که گواه این مطلب، دریافت حقوق حالت اشتغال حدود ۹۶ هزار نفر از بنیاد شهید و یا در نوبت حقوق معیشت از طریق بنیاد یا ساتا است که به مشکلات اشتغال فرزندان و مسکن اضافه شده است.

در صورتی که سال ۱۳۶۷ بعد از قبول قطعنامه ۵۹۸، کل شهدای متاهل حدوداً ۵۹ هزار و ۹۵۰ نفر بودند که اکنون بحث اشتغال فرزندان شهدا یکی از مطالبات جامعه ایثارگری است و در قالب قانون تبدیل وضعیت خودش را نمایان ساخته است. چرا که طبق قانون ششم توسعه باید در ۲ سال اول تعیین تکلیف می‌شد که نشد.(۴)

مورد دیگر، مسأله رفاهی و معیشت عمده مشکل ایثارگران است. چرا که طبق قانون حالت اشتغال مصوب سال ۱۳۷۲ باید برای جانبازان حالت اشتغال و کارافتاده کلی، حکم حقوقی بر مبنای یک رده تحصیلی بالاتر و ۲ گروه بالاتر از کارمند همطراز محاسبه شود که این کار عملاً برای جانبازان فوق عملی نشده است. البته شاید برای بعضی افراد انجام شده باشد که درصد خیلی کمی را شامل شده است.

همه جانبازان حقوق بگیر بنیاد شهید حدود ۹۶ هزار نفرند که جزء تبصره یک قانون حالت اشتغال هستند، آن‌ها استخدام دولت و یا نهادی نیستند که باید طبق همین قانون ذکر شده (حالت اشتغال مصوب ۱۳۷۳) باید ۲ گروه بالاتر و یک مدرک تحصیلی بالاتر حکم حقوقی صادر و حقوق پرداخت شود که عملاً این امر تاکنون مغفول مانده است.

قانون جامع خدمات ایثارگران ماده ۳۸، اما و اگرها

قانون جامع خدمات ایثارگران ماده ۳۸ کسانی را شامل می‌شود که در جنگ جانباز و حالت اشتغال و حقوق بگیر و کارافتاده کلی و حقوق‌بگیر بنیاد شهید هستند. بنابراین احکام حقوق هم‌طراز با نیروهای مسلح با ۲ رتبه بالا و یک رتبه مدرک تحصیلی بالا با کلی آیتم‌های حقوقی و ریالی باید صادر شود که حدود ۴۴ هزار نفر هستند و باز احکام کامل و منطبق با قانون فوق نیست. این ماده قانونی از سال ۹۱ تاکنون به صورت ناقص اجرا شده است.

مورد دیگر ماده ۳۹ برای شاغلین است که در خوش‌بینانه‌ترین حالت آن برای ۸۰ درصد انجام شده است. ماده ۴۰ هم مرتبط با پاداش پایان خدمت است که در مورد شهدا تقریباً کامل انجام شده و برای بقیه ایثارگران هنوز کامل اجرا نشده است. این در حالی است که طبق قانون استخدامی نیروهای مسلح باید پس از ۳۰ سال خدمت بازنشست شوند و پاداش پایان خدمت به ایثارگران حقوق بگیر بنیاد شهید تعلق گیرد که این امر محقق نشده است. در این میان با میانگین زمان مجروحیت یا اسارت این فراد، به طور میانگین ۶ سال از دریافت پاداش ضمن خدمت آن‌ها گذشته است. (۵)

یکی دیگر از مسائل مطرح شده جانبازان، درباره نحوه عملکرد کمیسیون پزشکی است که برخی جانبازان معتقدند در کمیسیون‌های پزشکی بنیاد برای جانباز‌ان درصدها کم‌تر زده می‌شود، چون بار مالی اضافی برای بنیاد دارد. (البته مسؤولان نظری دیگر دارند)

عمده مطالبات در حال حاضر جامعه ایثارگری

با این وجود از زمانی که سیدامیرحسین قاضی‌زاده به ریاست بنیاد شهید و امورایثارگران منصوب شده است، اعتراض‌های جامعه ایثارگری به شکل تجمع و تحصن به کرار صورت گرفته است که عمده این درخواست‌ها شامل موارد زیر است:

ـ احترام و تکریم در خود سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران
ـ اجرای تمام قوانین مصوبه ذکر شده
ـ دلجویی و مساعدت به تمام جانبازان معیشت بگیر
ـ فعال‌تر کردن درمان و پزشکی کامل، تهیه لوازم پزشکی و پروتز
ـ حل مشکل مسکن
ـ رسیدگی به مشکلات جانبازان اعصاب و روان و شیمیایی که بعضاً به خاطر نبود مدارک برای احراز جانبازی مشکل دارند.
ـ اجرای کامل قوانین و قانون جامع خدمات ایثارگران: قانون جامع خدمات ایثارگران مصوب ۱۳۸۵ و مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام در ۲ دی ماه سال ۱۳۹۱ و کلیه احکام دیوان عدالت اداری و ماده ۱۶ بنیاد شهید و امور ایثارگران.

در این میان سراغ برخی از جانبازان دفاع مقدس رفتیم و از آن‌ها نیز درباره مشکلات موجود جامعه ایثارگری پرسیدیم:

تاران: ترک فعل مسؤولان بنیاد شهید از سالیان گذشته منجر به انباشت مشکلات ایثارگران شده است

علی تاران، جانباز ۲۰ درصدی که در عملیات‌های کربلای ۵، والفجر ۱۰ و بمباران شهر زنجان به جانبازی نائل آمده است،‌ سالیان سال پیگیر دغدغه همرزمانش بوده است. او علت اصلی مشکلات را ناشی از انباشت اجرا نشدن قوانین و ترک فعل مسؤولان از سالیان گذشته می‌داند و می‌افزاید: اگر تمام مسؤولان محترم یک مقدار از ترک فعل دست بکشند و به ایثارگران به دیده احترام «از جان گذشتگان دیروز و جاماندگان از قافله شهدا و ایثارگران» ارزش قائل شوند و حق و حقوق آن‌ها را بپردازند و دست از لجاجت و منیت بردارند، مشکلات حل می‌شود. اکثر جانبازان به سن بیش از ۵۵ سال رسیده‌اند. متأسفانه آزادگان و جانبازان یک به یک دارند از این دنیای فانی رخت بر می‌بندند، آن هم بدون دریافت حق و حقوقشان.

فلاح‌اصل: همه جای دنیا به کهنه‌سربازان اهمیت می‌دهند

احمد فلاح‌اصل، نیز جانباز ۲۰ درصد است که در عملیات فتح المبین در سال ۱۳۶۱ جانباز شده است. او بیان می‌کند: بنیاد و متولیان امر ایثارگران باید به معیشت، مسکن و اشتغال فرزندان این قشر آسیب دیده در جنگ سریع رسیدگی کنند. همان طوری که در کشورهای غربی نسبت به کهنه سربازان خود و خانواده آن‌ها حتی نوادگانشان خدمات ارزنده‌ای می‌دهند. نکته مهم اینکه آن‌ها مورد تکریم دولت و مردم کشورش قرار دارند.

حق‌شناس: اعتراض‌های موجود ناشی از سوءمدیریت و همکاری نکردن مسؤولان بنیاد شهید است

حمیدرضا حق‌شناس نیز از دیگر جانبازان دفاع مقدس است که در عملیات والفجر ۱۰ شیمیایی شده و به دلیل گرفتن موج انفجار با ۵۰ درصد به درجه جانبازی نائل آمده است. او علت اعتراض‌های موجود را ناشی از سوءمدیریت و همکاری نکردن مسؤولان بنیاد شهید با جامعه هدف و همچنین بی‌اطلاعی جانبازان از قانون توصیف می‌کند و می‌گوید: مسؤولان بنیاد شهید، دولت و مجلس انقلابی باید برای جانبازان زیر ۲۵ درصد چاره‌ای کنند. چه اشکالی دارد خدماتی که به جانبازان بالای ۲۵ درصد ارائه می‌شود به این دوستان هم ارائه شود؟ طبق قانون حمایت و خدمات جامعه ایثارگری حق پرستاری باید به همه جانبازان صاحب هر درصدی پرداخت شود، اما متأسفانه این کار تا به امروز عملی نشده است.

وی ادامه می‌دهد: در حوزه درمان مشکلات زیادی وجود دارد، اما انصافاً نباید از زحمات و خدمات عبدالرضا عباسپور، معاون بهداشت و درمان بنیاد شهید و امور ایثارگران غافل شد. او در هر برهه شبانه‌روزی پاسخگوست و به دنبال حل مشکلات جانبازان است. در واقع تنها مدیری است که ۲۴ ساعته پاسخگوی جامعه ایثارگری است. همین‌جا از آقای قاضی‌زاده هاشمی درخواست دارم مانند زمان آقای اوحدی درب سازمان بنیاد شهید را به روی جامعه هدف باز بگذارد تا رودرو مشکلاتشان را با او و سایر مدیران مطرح کنند.


نشست اول دی ماه

به گزارش فارس، در پی مطالبات جامعه ایثارگری در روز چهارشنبه اول دی ماه جاری نشستی با سیدامیرحسین قاضی‌زاده هاشمی، رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران به همراه معاونینش با اعضای جمعیت ایثارگران در موزه شهدا برگزار شد که بیش از ۴ ساعت به طول انجامید. قاضی‌زاده در این نشست با اشاره به اینکه خدمت به جامعه ایثارگری را برای خود افتخار می‌داند، از برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدتش برای رفع مشکلات مطرح شده سخن به میان آورد.( اینجا بخوانید) اما به نظر می‌رسد حجم بالای مطالبات قانونی جامعه ایثارگران نیازمند تلاش مضاعف و حل آن‌ها در کوتاه‌ترین زمان است.

پی‌نوشت

۱ ـ مرکز پژوهش‌های شورای نگهبان (مصوبه‌های تأیید شده مجلس در مورد ایثارگران)
۲ ـ مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی
۳ ـ مرکز پژوهش‌‌های ریاست جمهوری
۴ ـ سایت ایثار (قوانین)
۵ ـ قانون حالت اشتغال مصوب ۱۳۷۲ و اصلاحیه سال ۱۳۷۵
۶ ـ قانون جامع خدمات ایثارگران مصوب ۱۳۸۶ و مصوب ۱۳۹۱مجمع تشخیص مصلحت نظام

انتهای پیام/

بیشتر بخوانید