ساختار ارتش ایران در سال پایانی سلطنت ناصرالدین شاه (1313 قمری) بدین قرار بوده است:

الف. قشون طرح اتریشی (شامل دو هنگ پیاده، یک هنگ پیادۀ سبک‌اسلحه موسوم به فوج مخبران، یک هنگ مهندس و یک هنگ توپخانۀ ته پر)

ب. سوارۀ قزاق (شامل سه هنگ سوار به شکل قزاق‌های روس و یک آتشبار توپخانه)

ج. قشون متحرک (شامل 10 تومان و جمعا 80 هنگ پیاده و سواره)

د. قشون متوقف (شامل سربازان ذخیره متشکل از 101 هنگ سوار و 27 فوج پیاده)

سواره نظام:

- سواره آذربایجانی 21 هنگ

- سواره خراسانی 34 هنگ

- سواره استرآبادی (گرگان) 10 هنگ

- سواره کرمانی 6 هنگ

- سواره مازندرانی 2 هنگ

- سواره عراق عجم (مرکز) 30 هنگ

پیاده نظامی:

- پیاده نظام خراسانی 2 هنگ

- پیاده نظام استرآبادی 12 هنگ

- پیاده نظام گیلانی 5 هنگ

- پیاده نظام مازندرانی 2 هنگ

- پیاده نظام کرمانی 5 هنگ

- پیاده نظام عراق عجم 1 هنگ

توپخانه:

- تومان اول شامل 12 هنگ (هنگ‌های آذربایجان)

- تومان دوم شامل 16 هنگ (هنگ‌های عراق(