بر اساس یک مطالعه جدید که روز دوشنبه در مجله کنسر «Cancer» وابسته به انجمن سرطان آمریکا منتشر شد، ورزش با افزایش طول عمر بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ ارتباط دارد.

جاستین براون، نویسنده اصلی این مطالعه و دانشیار و مدیر برنامه متابولیسم سرطان در مرکز تحقیقات زیست‌پزشکی پنینگتون دانشگاه ایالتی لوئیزیانا، در این باره می‌گوید: «اگرچه امروزه بسیاری از بیماران سرطانی بیشتر از گذشته عمر می‌کنند، اما نرخ بقای آن‌ها همچنان کمتر از افراد سالم در جمعیت عمومی است.»

او اضافه می‌کند: «این مطالعه نشان می‌دهد که پس از تشخیص سرطان روده بزرگ، فعالیت بدنی می‌تواند به بیماران کمک کند تا عمر طولانی‌تری داشته باشند و در برخی موارد، حتی ممکن است طول عمر آن‌ها مشابه یا حتی بیشتر از افرادی باشد که هرگز به سرطان مبتلا نشده‌اند.»

کیث دیاز، دانشیار پزشکی رفتاری در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در نیویورک، که در این تحقیق دخیل نبوده، در این خصوص می‌گوید: «ما می‌دانستیم که ورزش منظم می‌تواند شانس بقا را افزایش دهد، اما اطلاعات کمی درباره این موضوع داشتیم که آیا می‌تواند بیماران را به سطح بقا‌ی افرادی که هرگز به سرطان مبتلا نشده‌اند، بازگرداند یا نه.»

به گفته براون، این یافته‌ها می‌تواند هم برای افرادی که در حال درمان هستند و هم کسانی که بهبودیافته‌اند، خبر خوبی باشد. سرطان روده بزرگ در افراد ۲۰ تا ۴۹ ساله رو به افزایش است و پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۳۰، به عامل اصلی مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در آمریکا تبدیل شود.

او می‌افزاید: «بیماران همیشه مشتاق‌اند بدانند که تصمیمات و سبک زندگی آن‌ها در خارج از مراکز درمانی، چگونه می‌تواند بر احساس، عملکرد و میزان بقای آن‌ها تأثیر بگذارد.»

ورزش، گسترش سلول‌های سرطانی را کاهش می‌دهد

برای انجام این تحقیق، محققان تقریبا ۳ هزار بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ را مورد بررسی قرار دادند و میزان فعالیت بدنی آن‌ها را در طول شیمی‌درمانی و پس از آن ثبت کردند.

سپس این بیماران را به مدت حدود شش سال تحت نظر گرفتند و میزان بقای آن‌ها را با طول عمر پیش‌بینی‌شده‌شان بر اساس سن، جنسیت و سال تشخیص بیماری مقایسه کردند.

نتایج نشان داد که افرادی که به‌طور منظم ورزش می‌کردند، نه‌تنها بیشتر عمر کردند، بلکه احتمال بازگشت سرطان در آن‌ها نیز کمتر بود.

البته این مطالعه مشاهده‌ای (Observational) بود، به این معنی که نمی‌توان با قطعیت گفت که ورزش علت اصلی بهبود نرخ بقا بوده است، اما دیاز معتقد است که از نظر علمی منطقی است که ورزش تاثیر مثبتی داشته باشد.

مطالعات مشاهده‌ای به مطالعاتی گفته می‌شود که بر روی داده‌های حاصل از مشاهده پدیده‌ها به منظور یافتن روابطعلّی میان متغیرها انجام می‌پذیرد. در این نوع مطالعه، پژوهشگر در مجموعه تحت بررسی مداخله‌ای نمی‌کند و صرفا به مشاهده پدیده‌ها می‌پردازد.

دیاز در ادامه می‌گوید: «مزایای ورزش پس از تشخیص سرطان روده بزرگ، چندجانبه است. ورزش باعث بهبود سلامت قلب، سلامت روان و سلامت دستگاه گوارش می‌شودکه همگی نقش مهمی در بقای طولانی‌مدت دارند.»

محققان هنوز در حال مطالعه دقیق مکانیسم‌های این تأثیرات هستند، اما دیاز می‌گوید که فعالیت بدنی هم بر محیطی که سلول‌های سرطانی در آن رشد می‌کنند و هم بر خود سلول‌های سرطانی تأثیر مثبت دارد.

ورزش می‌تواند التهاب و سطح انسولین را کاهش دهد عواملی که به رشد و گسترش سلول‌های سرطانی کمک می‌کنند. همچنین، فعالیت بدنی سیستم ایمنی را تقویت کرده و توانایی بدن را در شناسایی و از بین بردن سلول‌های سرطانی افزایش می‌دهد.

تاثیر تغییرات کوچک در سبک زندگی

تشخیص سرطان می‌تواند احساس سردرگمی و عدم کنترل ایجاد کند، اما این مطالعه نشان می‌دهد که بیماران و خانواده‌هایشان همچنان می‌توانند با انتخاب‌های خود بر روند بیماری تأثیر بگذارند.

براون می‌گوید: «ما در این تحقیق نشان دادیم که حتی مقدار کمی فعالیت بدنی در روز می‌تواند به بهبود بقا کمک کند. تغییرات کوچک در سبک زندگی، در بلندمدت تأثیرات بزرگی بر سلامت دارند.»

بر اساس داده‌های این مطالعه، پنج تا شش ساعت فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی سریع در هفته مفید است، اما هرچه میزان ورزش بیشتر باشد، بهتر است. با این حال، کسانی که تاکنون ورزش نکرده‌اند، حتی با مقدار کمی فعالیت بدنی نیز می‌توانند از مزایای آن بهره‌مند شوند.

دیاز تاکید می‌کند که هنوز سؤالاتی درباره میزان، نوع و شدت فعالیت بدنی مورد نیاز برای افزایش بقای بیماران سرطانی وجود دارد.

مطالعه‌ای که در جولای ۲۰۲۳ منتشر شد نشان داد که حتی یک تا دو دقیقه فعالیت شدید مانند پیاده‌روی سریع، انجام کارهای خانه با شدت زیاد یا بازی با کودکان هم می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد.

همچنین، مطالعه‌ای دیگر در مارس ۲۰۲۳ نشان داد که انجام روزانه ۱۱ دقیقه فعالیت متوسط تا شدید (مانند رقص، دویدن، دوچرخه‌سواری یا شنا) می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌هایی از جمله سرطان را کاهش دهد.

دیاز در پایان می‌گوید: «دیدن این‌که تغییرات سبک زندگی چه تفاوت بزرگی ایجاد می‌کنند، واقعا شگفت‌انگیز است. این خبر بسیار دلگرم‌کننده‌ای برای بازماندگان سرطان روده بزرگ است. این یافته‌ها نشان می‌دهند که تشخیص سرطان، پایان کار نیست و سال‌های سالم و پربار همچنان در پیش است.»

نتایج یک پژوهش جدید؛ افراد مبتلا به سرطان روده چگونه می‌توانند مانند افراد عادی عمر کنند؟