مغز فرمانروای بدن ماست، همه اندام‌ها به دستورش کار می‌کنند و تمام لحظات زندگی ما با انتخاب‌های او رقم می‌خورد، اما تابه حال از خود پرسیده‌اید اگر مغز بزرگتری داشتیم درکمان از محیط اطراف بیشتر می‌شد یا نه؟ وال‌ها، دلفین‌ها و خرس‌ها و بسیاری از حیوانات بزرگ جثه دیگر را در ذهنتان مجسم کنید سر بزرگتر آنها نشان می‌دهد ابعاد مغزشان هم با ما بسیار متفاوت است، اما آیا این به معنای فهم بیشتر است؟
در واقع این اصلا اندازه مغز نیست که در باهوشتر شدن یک موجود زنده تاثیر می‌گذارد، بلکه ترکیبی بودن و ساختار لایه‌لایه آن است که باعث پردازش سریعتر و قدرت عملکرد بهتر می‌شود.
مغز انسان لایه‌ای به نام کورتکس دارد که تواناییهای زیادی به ما می‌دهد در حالی که جانداران دیگر با مغز‌های بسیار بزرگتر از ما، این لایه را ندارند. مسئله مهم دیگر نسبت مغز به ابعاد بدن هر جاندار است یعنی حجم و اندازه مغز نسبت به اندازه بدن جانداران است که مهم و تاثیر گذار می‌شود نه بزرگی آن.
باورنکردنی به نظر می‌رسد ولی نسبت وزن مغز ماهی به بدنش ۱ به ۵ هزار هست، این رقم در پرندگان ۱ به ۲۲۰ و در پستانداران که در طبقه با هوشترین موجودات کره زمین تقسیم‌بندی میشوند، ۱ به ۱۸۰ است. در بین پرندگان، خانواده کلاغها بالاترین میزانِ نسبتِ مغز به بدن رو دارند و در بین پستانداران نیز شامپانزهها و دلفین‌ها در جایگاه بهتری نسبت به سایر حیوانات پستاندار قرار می‌گیرند.
بزرگترین مغز در کره زمین به وال‌ها تعلق دارد ولی باز هم باهوش‌ترین موجودات روی این سیاره وال‌ها نیستن بلکه انسان‌ها با نسبت ابعاد مغز به بدنشون که چیزی در حدود ۱ به ۵۰ است بهترین عملکرد مغزی رو دارند و باهوش‌ترین موجودات زمین به حساب می‌آیند. بعد از انسان، دلفین‌ها و شامپانزهها جزو باهوش‌ترین جانداران این سیاره هستند به طوری که حتی میتوانند خودشان را در آینه تشخیص بدهند.
آیا با مغز بزرگتر بیشتر می‌فهمیم؟
