قتل ناخواسته بر سر جای پارک

متهم که مردی جوان است به خاطر جای پارک وارد درگیری شد و به تصور اینکه آسیب جدی به مقتول نمی‌زند، با چاقو ضربه‌ای به پای مقتول زد اما ضربه چون به یکی از رگ‌های اصلی اصابت کرد، باعث مرگ شد.

این پرونده دو سال قبل به جریان افتاد و همکاران یک جوان به نام آرش، او را به بیمارستان رساندند و گفتند به پایش ضربه وارد شده است. ساعاتی بعد آرش در بیمارستان جان سپرد. وقتی ماموران تحقیقات خود را آغاز کردند، متوجه شدند عامل این جراحت مردی ۲۶ ساله به نام افشین است و شغل او بنگاه‌داری است.

افشین شناسایی و بازداشت شد. او در تحقیقات گفت: با آرش درگیری نداشتم و او را نمی‌شناختم. او مدتی بود کامیونش را مقابل مغازه من پارک می‌کرد. چند بار به او اعتراض کردم ولی توجهی نکرد. بار آخر به آرش گفتم با این کاری که می‌کند راه مغازه‌ام را می‌بندد. ما با هم جروبحث کردیم. در همین هنگام دوستان آرش به سمتم حمله کردند و درگیری ایجاد شد. من که ترسیده بودم چاقو درآوردم و یک ضربه به پای آرش زدم. اصلاً فکر نمی‌کردم ضربه‌ای که می‌زنم باعث مرگ او شود. اگر قصدم کشتن بود ضربه را به قلبش می‌زدم.

با تکمیل تحقیقات و با توجه به اینکه مادر مقتول درخواست قصاص کرده بود، پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در جلسه رسیدگی، ابتدا نماینده دادستان کیفرخواست را خواند و در ادامه مادر مقتول در جایگاه قرار گرفت و خواستار صدور حکم قصاص برای قاتل فرزندش شد. او گفت: آرش به‌ تازگی ازدواج کرده بود و ما آرزوهای زیادی برای او داشتیم، اما این مرد جان پسرم را گرفت و چیزی بجز قصاص نمی‌خواهم.

وقتی نوبت به متهم رسید، او گفت: از اتفاقی که افتاده بسیار ناراحتم اما قصدی برای کشتن نداشتم و نمی‌دانستم اگر ضربه به پای کسی وارد شود ممکن است باعث مرگ او شود.

در ادامه قضات وارد شور شدند و متهم را به قصاص محکوم کردند.

رأی صادره در دیوان عالی کشور مورد بررسی قرار گرفت و نقض شد، چرا که قضات دیوان اعلام کردند باید ابتدا بررسی شود آیا بیماری زمینه‌ای قند خون که مقتول به آن مبتلا بوده در مرگش نقش داشته یا خیر. ضمن اینکه آیا متهم ضربه را به قصد قتل زده یا چیز دیگری.

به این ترتیب، پرونده یک بار دیگر به دادگاه برگشت. در جلسه رسیدگی یک بار دیگر متهم در جایگاه قرار گرفت و گفت: نمی‌دانستم جایی که ضربه را می‌زنم منطقه حساس بدن است. من ضربه را به پا زدم تا نتواند دنبالم کند. قصد کشتن نداشتم. ضمن اینکه از بیماری مقتول هم خبر نداشتم.

بعد از پایان گفته‌های متهم و وکیل مدافع او، هیات قضات برای صدور رأی مجدد وارد شور شدند.