روایت قهرمان المپیک از ارادت به امام محمد باقر(ع)/ ماجرای پیرزنی که زائران را باد می زد!

جواد فروغی گفت: من خیلی دوست دارم در خدمت عزاداران و زائران امام حسین (ع) باشم. اما تخصص من در کار درمان است و اگر بتوانم در خدمت هر عزیزی باشم که زائر امام حسین (ع) است با افتخار انجام می‌دهم.

به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون خبر ساز، جواد فروغی روز گذشته، ۱۳ شهریور در برنامه «نشان ارادت» حضور پیدا کرد و درباره‌ خاطرات دوران کودکی خود از ایام محرم صحبت کرد. فروغی معتقد است باید آداب و رسوم پخت نذری و مراسم‌های این‌چنینی را حفظ کرد و اگر برای امام حسین (ع) آشغال هم جمع کنیم، ارزش دارد. او همچنین می‌گوید اگر در عاشورا حضور داشت، در انجام کارهایی مثل آب‌رسانی کمک می‌کرد. در ادامه بخش‌هایی از گفته‌های او را می‌خوانید.

خاطره اولین مواجهه با امام حسین (علیه السلام)

جواد فروغی در ابتدای برنامه درباره‌ی اولین مواجهه‌ خود با امام حسین (ع) گفت: «ما بعد از جنگ‌زدگی به روستای هزارانی کوچ کرده بودیم. به دلیل اینکه روستا کوچک بود، هیات به آن معنا وجود نداشت و بیشتر دسته‌های خیلی کوچک که زنانه بودند، دیده می‌شد. به یاد دارم سر هر کوچه‌ای ۱۰ زن بودند که در یکدیگر قرار می‌گرفتند و یک‌نفرشان نوحه می‌خواند و به سبک عربی سینه می‌زدند. این عزاداری‌ها به مرور برایم جا افتاد که چرا دور هم جمع می‌شوند و سینه می‌زنند و گریه می‌کنند. همچنین حضورم در کنار عزاداران، برایم خاطرات خوبی است که می‌توانم به آن ببالم.»

دارنده‌ی مدال طلا در المپیک ۲۰۲۰ درمورد سنت‌هایی که از آن زمان به یاد دارد، توضیح داد: «مراسم برجسته‌ای که به خاطر دارم تعزیه است که به شکل یک نمایش خیلی بزرگ در شهرستان آبدانان اجرا می‌شد. معمولا هم تعزیه در یک میدان برگزار می‌شد تا جمعیت بتوانند در کنار یکدیگر قرار بگیرند. آن تعزیه‌ها و مکان‌ها به خوبی در ذهن‌ام ماندگار شده است.»

فروغی همچنین درباره‌ی نوحه‌های زمان کودکی گفت: «نوحه‌ای که به خوبی به یاد دارم، شب عاشوراست یا عید قربان است که فقط همین بخش‌اش را یادم می‌آید. به دلیل اینکه کردها و عرب‌ها هم در شهر ما حضور داشتند، گاهی نوحه‌ها در هیات‌ها ترکیبی بودند یا اینکه یک هیات کردی یا یک هیات عربی نوحه می‌خواندند. یک نفر مغازه خوار و بار فروشی داشت که من در آن زمان ۱۲ ساله بودم و به او برای پخت نذری کمک می‌کردیم. من هم دوست داشتم کمک کنم و خودم را مرد نشان دهم. امیدوارم از این دست رسم و رسوم‌ ماندگار باشند و رونق پیدا کند.»

او در پاسخ به این سوال که این آداب و رسوم را چطور به فرزندانش منتقل می‌کند، توضیح داد: «مثلا همراه با پسرم در ایام محرم به هیات می‌رفتیم که در زمان توزیع چای کمک می‌کرد و با اشتیاق این کارها را انجام می‌داد. لیوان‌ها را جمع می‌کرد و با شوق درباره‌ی کارهایی که انجام داده، با مادرش صحبت می‌کرد که چه کارهایی انجام داده است. این جمله را چندین‌بار به پسرم گفته‌ام که اگر برای امام حسین (ع) آشغال هم جمع کنی، ارزش دارد.»

ارادت خاص به امام محمد باقر (علیه السلام)

فروغی درمورد اینکه با کدام یک از اهل‌بیت ارتباط نزدیک‌تری دارد، گفت: «امام حسین (ع) که جایگاه خاص و ویژه‌ی خودش را دارد. اما از جنبه‌ی تیراندازی و ورزش، با امام محمد باقر (ع) احساس صمیمیت بیشتری دارم. حتما آن داستان تیراندازی‌شان را شنیده‌اید و به همین دلیل شان و جایگاه ویژه‌ای برایم دارند.»

او همچنین در پاسخ به این سوال که دوست دارد در کدام صحنه از عاشورا حضور داشته باشد، توضیح داد: «راستش برایم فرقی نداشت که کجا باشم. البته در موقعیت قرار گرفتن هم خیلی سخت است. به دلیل اینکه مدتی بعد از واقعه، یک عده می‌گفتند کاش ما با امام حسین (ع) بودیم. من هم اگر بگویم کاش با امام حسین (ع) بودم، شاید شعاری بیش نباشد. اما همیشه به معنای واقعی آرزو داشتم که حضور داشته باشم. اما به اینکه کجا حضور داشته باشم، فکر نکرده‌ام. مثلا دوست دارم در آب‌رسانی، برداشتن خار از زیر پای بچه‌ها، شمشیرزنی یا کمان انداختن و... حضور داشته باشم.»

پیرزنی که زائران را باد می‌زد

فروغی درمورد اینکه دوست دارد چه کاری برای امام حسین (ع) انجام دهد، توضیح داد: «من خیلی دوست دارم در خدمت عزاداران و زائران امام حسین (ع) باشم. اما تخصص من در کار درمان است و اگر بتوانم در خدمت هر عزیزی باشم که زائر امام حسین (ع) است با افتخار انجام می‌دهم. همچنین آدم‌های معمولی که خاک زیر پای‌شان را هم تمیز می‌کنم. یک‌بار پیرزنی را دیدم که یک تکه کارتن را گرفته بود و زمانی که زائران رد می‌شدند، با افتخار باد می‌زد.»

از اعضای کادر درمان بیمارستان بقیه‌الله در پاسخ به این سوال که اگر امام حسین (ع) روزی دست روی شانه او بگذارد و بگوید من از شما راضی‌ام، گفت: «مثل مفهوم قله است که به قدری بالاست این آرزو که شاید بگویم فکر کردن به آن سخت است اما شیرینی‌اش را می‌توان درک کرد. اگر آدم این صحنه را ببیند و از ذوق بمیرد، نباید او را سرزنش کرد. صحبت کردن درباره این موضوع هم حس خوبی به من می‌دهد، چه برسد به اینکه این جمله را از هر کدام از ائمه بشنویم.»

فروغی همچنین در انتهای برنامه گفت: «در این ایام به فکر مریض‌ها باشیم و دعای‌شان کنیم. همچنین اگر در توان‌مان است از لحاظ مالی، معنوی و روحی به آن‌ها کمک کنیم. اگر یتیم دور و برمان است به آن‌ها به نیت یتیم‌های بعد از واقعه عاشورا کمک کنیم. جان آدمی‌زاد مثل روغن ریخته است، بهتر است که نذر حضرت عباس (ع) شود. به همین دلیل وقتی قرار است همه ما فوت کنیم، چه بهتر که در مسیر خوب از دنیا برویم.»

«نشان ارادت» به تهیه کنندگی پویان هدایتی، اجرای حسین متولیان و کارگردانی محمدعلی بای شنبه تا چهارشنبه حوالی ساعت ۱۷:۱۵روی آنتن شبکه دو می رود و حوالی ساعت 24 همان روز تکرار آن پخش می شود.

انتهای پیام/

بیشتر بخوانید