خبرگزاری فارس لرستان- نسرین صفربیرانوند، علی حسین بیرانوند که ۵۲ سال سن دارد و رشته تحصیلیاش برق است، قبل از اینکه وارد عرصه تولید شود در حوزه بازرگانی فعال بوده اما به واسطه یک بازدید به فکر تولید میافتد.
این فعال عرصه تولید به نقش همسرش در موفقیتهای خود اشاره میکند و میگوید: اگر نبود دلگرمیها و تلاش همسرم بدون شک نمیتوانستم سختیهای راه تحمل کنم.
او میگوید: با توجه به پیشنهادات و درخواستهایی که از خارج کشور داشتم اما وقتی دیدم میتوانم برای استان و کشور مفید باشم، ماندن را در وطن ترجیح دادم.
با این تولیدکننده گفتوگویی ترتیب دادهایم که در ادامه میخوانید.
شما قبل از ورود به عرصه تولید فعالیت دیگری داشتهاید؟
بله من در حوزه بازرگانی فعالیت داشتم.
چطور شد که به حوزه تولید ورود کردید؟
همانطور که گفتم من تحصیلات عالیه را در حوزه برق داشتم و حوزه فعالیت من بازرگانی بود، نیمه دوم سال ۹۹ بود که به دیدار یکی از دوستانم در شهرک صنعتی شماره دو رفته بودم وقتی متوجه واحدهای راکد در این شهرک شدم حسرت خوردم با خودم گفتم چرا باید این همه واحد و سرمایه بلا تکلیف به حال خود رها شوند.
همین شد که به فکر خرید یکی از واحدهای راکد در راستای راهاندازی آن افتادم.
دلیل شما برای تولید لوله پلی اتیلن چه بود؟
پس از اینکه کارخانه را خریداری کردم حدود ۶ ماه تحقیق کردم، با توجه به بحران آب که کشور با آن مواجه بود آبیاری بارانی و قطرهای بسیار مورد توجه بود.
البته من در مقطعی در آب و فاضلاب کار میکردم، وقتی شکستگی لولهها و هدر رفت آب را میدیدم با خودم فکر میکردم چرا باید شاهد این موضوع باشم.
لولههای پلی اتیلن به دلیل نوع مواد و همچنین سختی که دارند جایگزین خوبی برای لولههای فلزی هستند و در آبیاری قطرهای و بارانی هم مورد استفاده است، به همین دلیل ما تولید لوله پلی اتیلن ۱۶ میلی را که مخصوص آبیاری قطرهی و بارانی است و کمتر کارخانهای آن را تولید میکند دنبال کردیم، البته مجوز ساخت بلندترین سایز پلی اتیلن یعنی ۶۳۰ میلی را هم داریم.
چقدر طول کشید تا به مرحله تولید برسید؟
سال ۹۹ بود که توانستم کارخانه را از طریق شرکت در مزایده خریداری کنم، پس از خرید شش ماه تحقیق کردم تا به این نتیجه رسیدم که لوله پلی اتیلن را تولید کنم
پس از مشورت با مشاوری که سالها در این عرصه تخصص و تجربه داشت، آبان ماه ۱۴۰۰ استارت کار را زدیم ، ظرف شش ماه سوله و محوطه سازی را انجام دادیم و با هزینههای هنگفت کارخانه را به روز رسانی کردیم.
همسرم مدیریت نرم افزاری و کارهای اداری و مناقصات را دنبال میکند من هم که کارهای اجرایی را انجام میدهم.
با چقدر سرمایه کار را شروع کردید؟
علاوه بر هزینه خرید ملک، با حدود هفت میلیارد تومان شروع کردم اما اکنون بیش از ۱۵ میلیارد تومان دستگاه داریم.
من کار را با سرمایه شخصی شروع کردم بدون اینکه تسهیلاتی دریافت کنم.
مواد اولیه را ار کجا تهیه میکنید؟
ما وارد بورس شدیم و مواد اولیه را از پتروشیمی خریداری میکنیم و تولید ما در حد استانداردهای روز جهانی است.
با توجه به اینکه ظرفیت کارخانه بالا است ما سه شیفت کار میکنیم، ماهانه ۲۵۰ تن مواد خام خریداری و هزاران هزار متر لوله تولید میشود.
ظرف این مدت کوتاه که از کار تولید شما میگذرد، آیا توانستهاید بازاری داشته باشید؟
بله، همانطور که گفتم علاوه بر کیفیت محصول، تولید لوله برای آبیاری بارانی و قطرهی باعث شده بازار داشته باشیم.
بازار بستگی به کیفیت و دیدگاه مشتری دارد با اینکه تازه شروع کردیم اما خوب است و آینده را خوب ارزیابی میکنم، علاوه بر سفارش از داخل کشور بسیاری از کشورها از جمله عراق، ارمنستان، آذربایجان ددر حال مذاکرات هستیم که امیدوارم به نتیجه برسد.
در غرب کشور از اصفهان، اراک، کرمانشاه، سنندج، خوزستان ، لرستان و همدان کارخانه به این ابعاد، سایز و این کیفیت نداریم.
نکته دیگر که باید به آن اشاره کنم این است که لولهها پلی اتیلن جای لوله پلیکا را گرفته است، ساختمانها، شرکتهای آب و فاضلاب متقاضی این لولهها هستند.
اکنون چند نفر در مجموعه شما مشغول فعالیت هستند؟
در فاز اول حدود ۳۰ نفر به طور مستقیم مشغول هستند، اما قرار است فاز دوم که شامل تولید اتصالات لولههای پلی اتیلن است را هم امسال دنبال کنیم، استاندار در بازدیدی که از کارخانه داشتند قول پرداخت تسهیلات را برای فاز دوم دادند که در صورت راهاندازی فاز دوم ۶۰ نفر به طور مستقیم و بیش از ۲۰۰ نفر به طور مستقیم مشغول میشوند.
به عوامل موفقیت خود اشاره میکنید؟
دلایل متعددی وجود دارد، اما میتوانم بگویم انگیزه، تخصص و سرمایه عوامل مهمی هستند که میتوانند در تولید نقش مهمی داشته باشند، مشاور و استاد کاری که در مجموعه من فعالیت دارند افرادی هستند که در حوزه کاری خود تخصص دارند و همین باعث شده محصولات ما علاوه بر کیفیت مناسب خدمات پس از فروش هم داشته باشند.
البته نقش همسرم در موفقیتهای که به دست آوردهام غیر قابل انکار است.
متوجه شدیم که سالها پیش درخواست مهاجرت را داشتهاید، چرا قبول نکردید؟
خانه و زندگی من تهران است تحصیلات عالیه را من و همسرم در رشته برق طی کردیم، چند جلد کتاب را در حوزه برق به رشته تحریر در آوردم، دوستان من که کانادا بودند پیشنهاد مهاجرت را مطرح کردند.
اما عرق ملی که داشتم و اینکه میتوانم اینجا هم محصول خوبی تولید کنم که در سطح استان و کشور مطرح باشم و قدم مثبتی برای کشورم بردارم مانع مهاجرت من شد.
مهمترین مانع تولید از نگاه شما چیست؟
با وجود همکاری ادارات اما متاسفانه بانک مانع تولید هستند، درواقع بانکها در لرستان با صنعت رابطه قهری دارند، تضمینهای سخت سنگ اندازی برای تولید است.
نکته دیگر اینکه تبصره ۱۸ عادلانه تقسیم نمیشود تصور کنید سرمایه در گردشی که برای کارخانه من در نظر گرفتهاند ۴ میلیارد تومان است در حالی که چند برابر آن را برای یک کارگاه که حتی دنبال این تسهیلات نرفته پنج برابر است.
من معتقد هستم استاندار باید به قضیه بانکها ورود جدی داشته باشد تا تولید کنندگان با فراغ بال به تولید بپردازند.
همسر شما هم در راهاندازی کارخانه نقش داشته است، در این مورد توضیح میدهید؟
رشته تحصیلی همسرم برق است و همانطور که گفتم کارهای اداری را انجام میدهد، واقعیت این است که اگر او نبود ادامه کار واقعا سخت بود، بارها پیش آمده بود که از کار و فعالیت خسته میشدم اما همسرم پا به پای ما در جاده آمد و با تمام قدرت کمک کرد.
اگر قدم کوچکی در عرصه تولید برداشتهام مدیون همسرم بودم، طلای خود را هم فروخته که کم نیاوریم تمام خستگیهای من را به جان خرید.
تولید میتواند اشتغال و رونق اقتصادی را به دنبال داشته باشد، نکته دیگر اینکه به نظرم این توانایی را دارم که کارهای دیگر را هم دنبال کنم.
از اینکه توانستهاید زمینه اشتغال افرادی را فراهم کنید، چه حسی دارید؟
وقتی میبینم چندین کارگر مرتب مشغول کار هستند و سر این سفره امرار معاش میکنند تمام خستگی کار از تنم خارج میشود.
سخن پایانی اگر دارید.
لرستان در حال پیشرفت است و با توجه به ظرفیت و موقعیت خوبی که دارد اگر شرایط برای پروژهها و طرحهای جدید فراهم شود بدون شک اتفاقات خوبی را شاهد خواهیم بود.
ما آمادگی داریم هر طرح راکدی را به ما معرفی کنند برای احیا و راهاندازی ورود کنیم.
انتهای پیام/