گروه چهارمحال و بختیاری، محمد حیدری|فداکاری معلم‌ها را نمی‌شود در چند سطر خلاصه کرد زیرا اینها «معروفون فی‌السماء، مجهولون فی‌الارضی» هستند که زیر پوست فقیرترین نقاط ایران و در محروم‌ترین روستاهای صعب‌العبور مشغول تمدن‌سازی و پرورش نسل آینده هستند و سربلندی آینده نظام عزیزمان وابسته به تلاش‌های این قشر فداکاری است که غیر از شرح وظایف سازمانی خود، نقش خانواده را نیز برای دانش‌آموزان ایفا می‌کنند و همچون پدر، مادر، برادر و خواهری دلسوز مشغول آموزش و پرورش فرزندان این مملکت هستند.
این گزارش روایتی از ۲ برادر معلم است که در صعب‌العبورترین و محروم‌ترین مناطق چهارمحال و بختیاری با عشق مشغول تدریس هستند.
مرتضی و محمدرضا علی‌اکبری برادران دهه هفتادی هستند که تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی در دانشگاه تربیت معلم به پایان رسانده و هم‌اکنون نیز در مقاطع بالاتر مشغول به ادامه تحصیلند و حدود ۹ سال است که در مناطق عشایرنشین و روستاهای سخت‌گذر منطقه کوهرنگ مشغول تدریس شده‌اند.
به سراغ مرتضی برادر بزرگتر رفتم و از دلیل تحمل مشقت‌های معلمی پرسیدم.
مرتضی علی‌اکبری: هر کس که ادعا می‌کند معلمان برای حقوق به این شغل وارد شده‌اند دچار اشتباه بزرگی است زیرا با کارهایی بسیار ساده‌تر و کم‌زحمت‌تر می‌توان خیلی بیشتر از معلمی درآمد داشت و تنها دلیلی که من و همکارانم را به این مناطق سخت‌گذر می‌کشاند عشق به تعلیم و تربیت و اثرگذاری در آینده کشور است.
دانش‌آموزان من با اینکه در روستاهای محروم زندگی می‌کنند و نسبت به ساکنان شهر مشکلات معیشتی بیشتری دارند اما به خوبی احساس می‌کنم که چه استعداد شگرفی در وجود هر کدام است و تلاشم برای شکوفا کردن این استعدادهاست.
فارس: ماجرای کارهای تاسیساتی شما چیست؟
من و محمدرضا با اینکه مدارسمان فرق دارد و گاهی ماه‌ها همدیگر را نمی‌بینیم اما به غیر از کار معلمی در تلاشیم هرچه در توان داریم برای کمک به خانواده‌های خونگرم این مناطق به میدان بیاوریم مثلا هفته گذشته به کمک خانواده یکی از دانش‌آموزانم رفتیم و خانه آن‌ها را نقاشی کردیم.
با تجربه‌ای که قبل از معلم شدن در کارهای تاسیساتی داشتم با کمک خود دانش‌آموزان مشکلات مدرسه و اهالی روستا را حل می‌کنیم مثلا در بحث آبرسانی، برق‌کشی، بنایی، نقاشی و ...
ساخت آبگرم‌کن خورشیدی برای مدرسه
به طور مثال در برخی از این روستاهایی که مشغول بودم با توجه به برودت شدید هوا در این مناطق کوهستانی و بارش شدید برف برای شستن دست‌ها، وضو و ... در مدرسه نیازمند آب گرم بودیم و به جای اینکه منتظر بمانیم تا مسؤولان مشکلات را حل کنند با همکاری دانش‌آموزان یک آبگرم‌کن خورشیدی را ساخته و مشکل آب گرم مدرسه را تا حدودی برطرف کردیم.
این کارها علاوه‌بر سهولت در کار آموزش در مدرسه باعث رشد دانش‌آموزان در رفع مشکلاتشان و یادگیری کارهای جمعی نیز می‌شود و به غیر از درس کارهای عملی بسیاری نیز یاد می‌گیرند.
اختراع ۲ وسیله کاربردی توسط دانش‌آموزان
این بچه‌های خلاق با همین روحیه توانستند مخترع ۲ وسیله کاربردی به نام (جلد پز) و (خودشوی همراه) شوند که در زندگی عشایری در پخت سریع غذا و شست‌شوی سریع کاربرد داشته و این تولیدات در ۲ سال متوالی در طرح جابر رتبه برتر استانی را کسب کردند.
فارس: در حال حاضر مشغول تدریس به چند دانش‌آموز هستید؟
من در حال حاضر مشغول آموزش ۳۰ دانش‌آموز در مدارس روستاهای اطراف بازفت هستم که برخی روستاها مسیرهای سخت‌گذری دارد و در زمان بارش برف در زمستان مسیر آن‌ها بسته شده و گاهی چند هفته در آن‌جا می‌مانم.
اما برادرم محمدرضا در روستاهای سخت مسیرتری است و برای رسیدن به مدرسه خود در روستای چشمه قاسم منطقه بازفت مجبور است در این سرما دل به آب بزند و از رودخانه عبور کند تا به روستا برسد.
فارس: از برادرتان بگویید.
محمدرضای ما همان معلمی است که چندماه پیش در زمستان ۱۴۰۰ فیلم عبورش از رودخانه خیلی سر و صدا کرده بود.
او در یک کانکس فلزی در روستای چشمه قاسم فعالیت دارد و با وجود سرمای استخوان‌سوز این منطقه اقدامات بسیاری خوبی در این روستا داشته است و در حال حاضر همه اهالی روی او حساب می‌کنند.
یکی از کارهای جالب برادرم بردن مواد اولیه و طبخ پیتزا در مدرسه بود که شادی زیادی برای دانش‌آموزان داشت یا رنگ کردن کانکس مدرسه با حداقل امکانات.
فارس: چه چیزی شما را اینجا نگه‌داشته؟
معصومیتی که در نگاه این کودکان روستاست و لبخندهایی که از روی شوق بر لبانشان جاری می‌شود با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست.
به نظر من استعداد این کودکان روستایی فوق‌العاده است و اگر همراه و آموزگاری نداشته باشند این استعدادها از بین خواهد رفت لذا با تمام توان خود برای آموزش این آینده‌سازان کمر همت بسته‌ایم و هیچ مشکل و سختی نمی‌تواند ما را از این هدفی که داریم دور کند.
بقیه معلمان این منطقه هم همین مسئله نگهشان داشته و با شور و شوقی غیر قابل وصف مشغول تدریس به این دانش‌آموزان پراستعداد اما کم‌برخوردار.
فارس: از مسؤولان انتظاری دارید؟
به حمدالله از بعد از انقلاب اتفاقات بسیار خوبی برای توانمندسازی و سوادآموزی در مناطق محروم افتاده و مدارس بسیاری در روستاهای سخت‌گذر و عشایری دایر و معلمان به این مناطق گسیل شده‌اند اما نکته حائز اهمیت این است که ما هنوز با شرایط ایده‌آل فاصله داریم و امکانات به مراتب بیشتری در شهرها نسبت به روستاها برای دانش‌آموزان هست که باید همه و همه مخصوصا مسؤولان برای گسترش عدالت آموزشی و بردن زیرساخت‌ها و تجهیزات به‌روز آموزشی در مناطق محروم تلاش کنند تا همه فرزندان این مملکت در شرایط یکسانی آموزش ببینند.
این گزارش گوشه کوچکی از تلاش‌های این ۲ برادر معلم را در مناطق محروم نشان داده است و به گفته خودشان دیگر همکارانشان نیز از این قبیل اقدامات و حتی گسترده‌تر از اینها نیز داشته‌اند اما مسئله مهم فداکاری و ایثار معلمان مناطق محروم کشور است که مشقت‌های زیادی را تحمل می‌کنند تا به فرزندان این سرزمین خدمتی کرده و آن‌ها را علاوه‌بر با سواد کردن از نظر اجتماعی و فرهنگی نیز رشد دهند اما نکته اینجاست که این قبیل تلاش‌ها در گمنامی صورت می‌گیرد و کسی از اقدامات این قهرمانان مطلع نیست و هیچ کجا ثبت نمی‌شود.
انتهای پیام/68033
